image/svg+xml

Popfestivals in de Kösterskoele

Verhaal

Popfestivals in de Kösterskoele

Plaatje bij verhaal: header_1.jpg

Het oudste openluchtpopfestival van Nederland (?)                    

Auteur: Bennie Waanders

De jaren zestig waren van doorslaggevende betekenis voor de jeugdcultuur in Europa en Amerika. De naoorlogse jeugd – de babyboomers – begonnen zich steeds meer af te zetten tegen de traditionele waarden en normen van voor de tweede wereldoorlog. Men begon steeds meer zelfstandiger te denken en te handelen. In steden als Parijs en Amsterdam ontstonden protestbewegingen die veelal luidruchtig van zich lieten horen. De jeugd begon zich te roeren. Er waren protesten tegen de oorlog in Vietnam en tegen de voortdurende discriminatie in Amerika. Ook het hoger en universitaire onderwijs kreeg er van langs. De jeugd wilde dat de oude vastgeroeste regels en de hiërarchie op de universiteiten overboord werden gezet. Men eiste inspraak. In Nederland ging men over tot de bezetting van het bestuurlijk centrum van de Universiteit van Amsterdam, de zogenaamde Maagdenhuisbezetting. De vrouwenbeweging stelde zich weerbaar en strijdbaar op en organiseerde zich onder de naam Dolle Mina. Ook in het Oost Nederland waren de dames actief. Ze organiseerden zgn. meetings in de jongerencentra in de regio’s. De Dolle Mina's gaven seksuele voorlichting, eisten dat voorbehoedsmiddelen gratis verstrekt werden en dat abortus uit de illegaliteit werd gehaald , “Baas in Eigen Buik” was het motto van de feministen. Men sprak dan ook terecht van de roerige jaren zestig. 

Na de grote steden volgden de kleinere steden en dorpen in de regio's. Ook in Oost Nederland. Eerst in Hengelo, en later ook in Enschede en Almelo kwamen geleidelijk aan protestbewegingen op stoom. De teloorgang van de textielindustrie in Oost Nederland was van grote invloed op de jeugd. Er viel een stabiele zekerheid weg. Generaties lang was men in Twente verzekerd van een vaste baan in de textiel. Het wegvallen van deze geborgde zekerheid versterkte de strijdbaarheid en de actiebereidheid, niet alleen bij de jeugd, maar ook bij de oudere textielwerknemers. 

Het wegvallen van de textielindustrie was grotendeels te wijten aan het wegvallen van het Indonesische marktsegment. Na de oorlog bleef het in Indonesië onrustig. Men wilde het koloniale verleden van zich afschudden en geen inmenging meer van de Nederlandse regering in de binnenlandse politiek. Soekarno, de eerste president van Indonesië, maakte korte metten met de Nederlandse betrekkingen. De Nederlandse fabrieken werden gesloten of overgenomen door de Indonesiërs en de uitvoer van textiel vanuit Nederland naar Indonesië kwam volledig tot stilstand, met desastreuze gevolgen voor Nederland. Met name Oost Nederland. 

De uittocht van de repatrianten en KNIL militairen, die massaal wegvluchtten voor de represailles van de Indonesische strijdmachten, zorgen in Nederland voor een volledig nieuw fenomeen: het opvangen van een vreemde bevolkingsgroep. Tussen 1945 en 1965 zijn ongeveer 325.000 Nederlanders, Indo-Europeanen en Indonesiërs vanuit Indonesië naar Nederland vertrokken. Nederland was al eerder een toevluchtsoord geweest voor onderdrukte en bedreigde bevolkingsgroepen. Aan het eind van de zestiende eeuw kwamen de Portugese joden, die op de vlucht waren voor de inquisitie naar Nederland. In 1914 kwamen ongeveer een miljoen Belgische vluchtelingen naar Nederland. 

In 1951 kwamen 4.000 Molukse KNIL militairen met hun gezinnen naar Nederland. Deze gezinnen werden opgevangen in kampen. Ook in Oost Nederland waren er kampen met Molukse gezinnen ingericht, met als gevolg dat de Molukkers integreerden in de dorpen in de regio. De geschiedenis heeft geleerd dat dit een moeizaam proces was, maar zoals gebruikelijk was het de jeugd die elkaar het eerste vond. De Indo’s  (zoals de uit Indonesië afkomstige nieuwelingen al gauw genoemd werden) en de Molukse jongens en meiden bleken zeer muzikaal te zijn en al gauw ontstonden er her en der beatbandjes met gitaristen en zangeressen uit ons voormalig Indië. 

Na de tweede wereldoorlog werd geprobeerd, voor zover dat mogelijk was, het gewone dagelijkse leven weer op te pakken. De oorlog had een volledig ontspoord en getraumatiseerd Europa achtergelaten. De samenleving moest op de puinhopen van het Nationaal Socialisme – met het onverwerkte trauma van de eerste wereldoorlog en de gevolgen van de grote beurskrach van 1929 nog in het achterhoofd – de zaak weer op de rails zien te krijgen. Deze trauma's – twee wereldbranden en een beurskrach binnen 30 jaar – zouden een blijvend stempel drukken op het denken en doen van de Westerse samenleving, zowel politiek als spiritueel. In die tijd was er nog steeds een generatie actief die amper bekomen was van de gevolgen van de eerste wereldoorlog. In tegenstelling tot de middeleeuwse conflicten en de huidige mondiale fricties lag de oorzaak van zowel de eerste als de tweede wereldoorlog niet verscholen in religieus fanatisme, maar eerder in een masculine aandrang tot gebiedsuitbreiding en controle op fossiele grondstoffen. Beide oorlogen werden overigens overdadig gevoed met Nationalisme en Patriottisme. Na de tweede wereldoorlog, toen Europa met financiële steun van Amerika, de zogenaamde Marshallhulp, genoemd naar de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, George Marshall, logistiek en economisch weer met beide benen op de Europese grond was gezet, ontstond er weerstand en ontevredenheid over de wijze waarop Amerika de Europese en mondiale economie en politiek naar zijn hand zette. Begin jaren zestig lieten de studenten van diverse universiteiten in de grote Europese steden steeds meer van zich horen. Het begon met interne discussies en inspraakavonden binnen de muren van de universiteit, maar al spoedig liepen er grote groepen jongeren met spandoeken over straat om hun ontevredenheid over de Amerikaanse bemoeienis op de buitenlandse politiek te uiten. Door de jaren heen ontstond er steeds meer weerstand tegen de Amerikaanse inmenging in Vietnam en de wijze waarop de Amerika op bloedige wijze de mondiale wapenwedloop in stand hield. 

Ook in Duitsland was er weerstand tegen de Amerikaanse bemoeienis, met dit verschil dat in Duitsland de kaarten op een volledig andere manier op tafel lagen. Duitsland had wel wat anders aan het hoofd dan zich druk te maken over de Vietnamoorlog. Het land was na 1945 volledig knock-out geslagen door de misdaden en de nasleep van het Nationaal Socialisme. Bovendien lag het land voor meer dan veertig procent letterlijk in puin. Het Ruhrgebied, meer dan honderd jaar het economisch kloppend hart van Duitsland, was totaal van de kaart gebombardeerd, net als Berlijn, Keulen, Hamburg en Dresden, de grote historische steden van Duitsland. Ook Hengelo en Enschede werden vaak bij vergissing gebombardeerd, omdat de Engelse piloten dachten dat ze nog boven Duitsland vlogen en daarom hun restbommen uitwierpen. Soms werd er ook doelgericht gebombardeerd door de geallieerden op plekken die voor de Duitsers strategisch van belang waren. De wederopbouw en de nieuwe infrastructuur van steden als Hengelo en Enschede werd voor een groot deel bepaald door de enorme gaten die door de bombardementen waren geslagen. 

In deze roerige tijden groeide er een nieuwe generatie op, de zogenaamde babyboomers, de eerste generatie die opgroeide zonder oorlog en armoede. De babyboomers genoten volop van de materiële mogelijkheden en welvaart die zich vanaf de jaren vijftig in het bevrijde Europa in toenemende mate manifesteerde. Het was een generatie die zelfstandig begon te denken en bezig was zich los te weken van de nog steeds sterk verzuilde samenleving. Religie en het daarbij horende vernauwende en verstikkende verzuilde denken bepaalden nog steeds in grote mate het doen en laten. Jan Wolkers, geboren in 1925, beeldend kunstenaar en schrijver van naam vertelde tijdens een interview dat hij het einde van de tweede wereldoorlog zag als een markering, een moment waarop voorgoed afscheid zou worden genomen van de schijnheilige benepenheid en hiërarchische structuren, waarin hij en zijn generatiegenoten waren opgegroeid. Groot was de teleurstelling toen we na de oorlog weer diezelfde hooghartige en benepen stemmetjes hoorden die ons al voor de oorlog jaren lang belerend en vermanend hadden toegesproken, aldus Wolkers. Ook de in Enschede geboren kunstenaar en schrijver Jan Cremer heeft zich in al zijn boeken laatdunkend uitgelaten over de benepenheid en hypocrisie die volgens hem de voor- en naoorlogse samenleving teisterden. 

Jonge mensen die vanaf de vroege jaren zestig in hun denken en doen gelijkgezind waren, dezelfde kleding- of muzieksmaak hadden, op een Püch of een Tomos, een Zundapp of een Kreidler rondjakkerden, hadden behoefte aan een eigen plek. Ze creëerden hun eigen plekken waar ze met rust werden gelaten en waar ze naar hun eigen muziek konden luisteren. Er ontstonden subcultuurtjes van gelijkgezinde jongeren. Oude schuurtjes of andere afgedankte lokaaltjes werden ingericht als jeugdcentra. Er werden oude matrassen, visnetten, koelkasten, oude fauteuils en lage tafeltjes naar binnen gesleept en er werd er een pick-up geïnstalleerd. Tegenwoordig heet dat chillen, maar in vroegere tijden, vanaf midden jaren zestig noemde men dat relaxen. In de jaren zestig was er nog geen sprake van hangplekken. Die behoefte van de jeugd aan een eigen plek is zo oud als de weg naar Rome. In de vroege Romeinse tijd, nog voor de officiële jaartelling, in de tijd van Julius Caesar, was er in Rome al sprake van baldadige jeugd die zich op obscure plekken in de stad verzamelde, om vervolgens op andere plekken in de stad baldadigheid uit te halen. 

Langzamerhand ontstonden er in de regio, vaak op initiatief van lokale overheden, jongerencentra. Overal in het land sprongen de jongerencentra als paddenstoelen uit de grond. De sociale academies leverden ieder jaar massa's zogenaamde jongerenwerkers af die voor het grootste deel aan het werk gingen in de jongerencentra en buurtcentra. Ook Markelo ontkwam niet aan de vernieuwingen die vanuit Amerika naar Europa waren overgewaaid. Een paar jeugdige initiatiefnemers nam het voortouw. Men besloot om op 4 mei 1967, op Hemelvaartsdag, een Beatfeest te organiseren in de Kösterskoele, een openluchttheater in het buitengebied van Markelo. Er werd een vergunning aangevraagd met het bijkomende verzoek om als afsluiter van het Beatfeest de landelijk bekende Golden Earrings op te laten treden. De vergunning werd toegezegd en het allereerste Beatfeest was een feit. Het was het begin van een reeks succesvolle popfestivals op Hemelvaartsdag in de Kösterskoele in Markelo. Hemelvaart is al honderden jaren een vaste traditie in de Rooms Katholieke wereld, zeker in Oost Nederland. Langzamerhand verdween de religieuze noodzaak van het in oorsprong streng katholieke feest en werd de verplichte vrije donderdag aangegrepen om vroeg in de morgen te gaan wandelen, het zogenaamde Dauwtrappen, of men sprong op de fiets of de bromfiets om in de omgeving een van de regionale evenementen te bezoeken. Vanaf 1967 had men dus de mogelijkheid om in de Kösterskoele in Markelo een Beatfeest bij te wonen. 

De vraag waar die behoefte in Markelo aan een Beatfeest vandaan kwam is vrij simpel te beantwoorden. Er was behoefte aan een eigen plek waar ongestoord geluisterd, gedanst en gedronken kon worden en waar ook, in afgelegen, schemerige uithoeken van de 'koele' illegaal een jointje kon worden weggehoest. Wat overigens gevaarlijk was, want de politie infiltreerde met zogenaamde stillen. De prachtige locatie was voor de bezoekers uit de wijde omtrek, waarvan de meesten op de fiets arriveerden, van doorslaggevende betekenis. Het vooruitzicht om met gelijkgezinden onder elkaar de hele dag ongestoord, onder het genot van een drankje – in het begin was er alleen Sinalco-limonade en Hengelo’s bier te verkrijgen –  en naar goede popmuziek te kunnen luisteren, was voor het merendeel van de bezoekers de belangrijkste trigger om het festival blijvend te bezoeken. Het concept van het eerste Beatfeest in de Kösterskoele in Markelo werd al een jaar later in Lochem herhaald. Ook in Lochem bevond zich in het buitengebied een openluchttheater dat bij uitstek geschikt was voor het houden van Beatfeesten. 

Het verschijnsel openluchtfestival was niet nieuw. Amerika had al vanaf 1959 het Newport Folk Festival, dit als tegenhanger van het fameuze Newport Jazz Festival. Zeker in Amerika waren de Country- Folk- en Jazzfestivals niet op een hand te tellen. Volgens welingelichte bronnen was het festival in de Kösterskoele in 1967 in Markelo het eerste echte openluchtpopfestival in Nederland. Of het ook het eerste festival in Europa was zal verder onderzoek moeten uitwijzen. Wat wel zeker is, is dat het Beatfeest in de Kösterskoele jarenlang een vaste schare bezoekers naar Markelo heeft getrokken die er ieder jaar vanaf maart – april reikhalzend naar uitzagen welke bands de organisatie op Hemelvaartsdag gecontracteerd had. 

opgemaakt d.d. 30 -11-2017

 

 

De Popfestivals in de Kösterkoele in Markelo               

Auteur: Henk van de Wetering

Dit artikel is ontstaan m.b.v.  berichten uit kranten, tijdschiften en uit de documenten en aantekeningen van Hebert Spier, mede organisator vanaf 1968, aangevuld met opmerkingen van Lex Honigh en Wim Nijenhuis die met Hans Wiegant en Wil Oosterveld het eerste beatfestijn op 4 mei 1967 organiseerden in het openluchttheater de  Kösterskoele, aangevuld met opmerkingen van muzikanten en deelnemers.   

    

1ste festival  -  Beat-concours met hoofdact The Golden Earrings - Hemelvaartsdag 4 mei 1967

Lex Honigh uit Delden, Hans Wiegant (r.i.p.)en Wil Oosterhuis uit Goor en Wim Nijenhuis uit Markelo, een stel jonge vrienden, oprichters van Beatclub Skee 1863 in Markelo kwamen op het idee om in de Kösterskoele, met Hemelvaartsdag op 4 mei 1967, een Beatfestijn te houden. Nu, jaren later, blijkt dat dit Beatfestijn, zeer waarschijnlijk, het oudste Openlucht- Popfestival van Nederland is. Dit eerste Beat Festival was een bandjes-concours met lokale Rock,- en Beatbands met als hoofd act The Golden Earrings uit den Haag. The Golden Earrings hielden een afscheidsconcert van zanger Frans Karsenburg  (Barry Hay was al lid van de band). In de pauze speelde de Indoband The Jackals. Iedere band speelde op z’n eigen geluidsinstallatie.  De jury was van grammofoonplatenmaatschappij EMI.  De winnaar kreeg de gelegenheid voor een platenauditie bij EMI. Het podium bestond uit drie platte boeren karren, opgesteld onder een kapschuur. Er was geen omkleedruimte en zelfs geen enkel toilet op het terrein. De jongens van Skee ( het bestuur) regelden het hele festival. Er was geen professionele bewaking of EHBO. Regels voor openluchtfestivals waren er niet. De verkoop van limonade en Hengelo’s bier was uitbesteed aan Bennie, van Bill’s Bar. De entree was 5 gulden. Hans, Lex, Wim en Wil rekenden op 500 man publiek, dan waren ze kiet. Dat pakte anders uit.

Het weer op die dag:  Zeer zonnige en fris-warme (max 15,2°C) dag met ruim 9 en een half uur zon. De lucht was half tot zwaar bewolkt, er was een matige wind (3 Bft) met harde windstoten, tot 54 km/u (7 Bft).

 

Optredende bands:
The Goldens Earrings          Den Haag        hoofdact
The Jackals                           Hengelo          tussenact

Deelnemers aan het Beat-concours:
The Rowdy’s                         Enschede       winnaar
Blitz                                       Almelo            2e prijs
S5                                           Zutphen         3e prijs                      
HUN                                       Enschede      
Vipers                                    Markelo
For Sale                                 Goor
Not Easy                                Haaksbergen
Math                                       
Tik Sound '66                         Almelo

Poison and ivy

Tijdens de wisseling van bands werden plaatjes gedraaid door de Top Twenty uit Delden.

Recentie in de krant van vrijdag 5 mei 1967 - The Rowdy’s eersten in MarkeloMarkelo - In het openluchttheater in Markelo hebben gisteren tien beatgroepen uit geheel Overijssel deelgenomen aan een beatconcours, dat georganiseerd is door SKEE 1863 en een grammofoonplatenmaatschappij. Het concours werd gewonnen door The Rowdy’s uit Enschede. Het concours werd bijgewoond door tweeduizend mensen. De eerste drie prijswinnars waren:  

The Rowdy’s    (528 punten)          Enschede,
Blitz                   (501 punten)          Almelo,
S5                       (486 punten)         Zutphen.

The Rowdy’s kregen voor hun optreden een zilveren plaat en de gelegenheid voor een platenauditie.


Klaas Dikken van The Rowdy’s vertelt: Het enige wat ik me verder kan herinneren is dat er geen kleedkamer was. We moesten ons achter de bühne om kleden in de openlucht. Die plaat ligt allang op de schroothoop. Was geen zilver. Was een persmal waar toendertijd LP’s mee werden geperst. Blik dus.  Er is een auditie geweest bij Bovema in Haarlem. Probleem was dat wij geen eigen nummers hadden. We waren een coverband en daar zaten ze niet op te wachten. Ons eerste platencontract kregen wij toen we  “Rodeo” van de NCRV in 1969 gewonnen hadden.

Recentie uit tijdschrift KOOF.

Skee 1863 uit Markelo (zeg maar skie) kan men tot 1 van de beste Beatclubs van het Oosten rekenen. Deze klup is begonnen te markelo met goedkope bandjes. Dit waren voor het meerendeel bandjes, die behoorlijk bekand waren in de buurt. Om enkele te noemen: Roomers + R&B For Sale + Not Easy. Na enige tijd lekker te hebben gedraaid, riskeerde het actieve Skiebeat om een topband te nemen. En dat in dat kleine dorpje (meer is het niet). Dit werd dan de RO_D_IJS. Deze group was bekend door de plaat, “Take her home”.
Hemelvaartsdag organiseerden ze een groot Beatconcours in de Kösterskoele te Markelo. Dit evenement trok duizende jongelui. Er speelden plus minus 10 bands op dit festijn. Om er wat te noemen: Not Easy +Hun + Spiders + Tik Sound + For Sale + Blitz + S-5 (inmiddels ontbonden). In de pauze speelden the Jackals (vakwerk). Veel nummers van James Brown + Wilson Picket. Als attractie waren aangetrokken de GOLDEN EARRINGS ( nog met zanger Frans Krassenburg) Deze insider-zanger is ondertussen vervangen door Barry Hay v/d voormailge Haigs.
Enige tijd geleden kwam Skie weer met een enorme STUNT. Voor maar een (ja 1) kwarretje (= fijfentwintig) voor leden, werden C+B uit Grollo gecontracteerd. Resultaat: Stampvol en bloedheet. Weer een succesvolle zondagmiddag, evenals alle andere avonden. Dit ( beat-R&B-Bleus) Seizoen werd geopend door: Group 1850 (van opa’s horloge). Dit vond plaats 19e augustus. Wat een gein. Zanger gaat op gegeven ogenblik meedrummen. Constanatie. Enorm. In de toekomst zullen we nog vele (top)- groepen worden aangetrokken.

HIERBIJ KONDIGGEN WIJ (_KOOF) AAN, DAT SKIE DE BEATCLUB VAN DE MAAND IS.

EEN Z.G. KOVE BIETKOOFKLUP. ( ga ’s kijken)

Lex Honigh, één van de organisatoren, verteld;  Het festival was een groot succes. De gemeente zei dat er is wel 3000 man was geweest . Die schattingen waren er ook.  Dat hadden wij ook wel gezien maar de helft kwam natuurlijk voor niks, over het lage hek,  binnen. Maar er kwam gemor in Markelo. Er was een hoop rumoer die paar dagen daarna. De boeren begonnen te mopperen want de jongelui struinden door de roggevelden (er was geen bewaking).Toen hebben Hans en ik gezegd; Weet je wat we doen? We laten Cuby and the Blizzards spelen in ons dorp. Johan Derksen was toen managers van C+B in die tijd. Wij hem bellen. Ze moesten op een zondagavond in de Achterhoek spelen en toen vroeg ik; kun je dan zondagmiddag niet bij ons spelen? Dan gaat de opbrengst van dat concert naar de gemeente Markelo. Het optreden kostte iets van 450 gulden. Die hebben we toen in zaal Hageerds laten optreden. Ze kosten normaal zo’n 1000 gulden, of zo. In die tijd was de gemeente bezig om een potje geld te vullen voor een openlucht zwembad.  We  hebben toen de opbrengst, zo’n 800 gulden,  geschonken. De burgemeester zei toen;  Alles wat jullie organiseren in Markelo gaat vanaf nu door!

 

 

2e festival  -  Beatfestijn - Hemelvaartsdag 23 mei 1968

Het weer van 23-5-1968 Zonnige en fris-warme (max 18,0°C) dag met 6 uur en ruim 3 kwartier zon. De lucht was half bewolkt, er woei een zwakke wind (2 Bft) met matige windstoten (4 Bft).

Vanaf het 2e festival zijn er ieder jaar, tot en met 1975, met Hemelvaartsdag festivals in de Kösterskoele van Markelo, georganiseerd door Herbert Spier en Hans Wiegant. Lex Honigh moest, vanwege dienstplicht, in militaire dienst. Herbert had op 16 juli 1967 het éénjarig bestaan van de Koala Beat Club van Hengelo in het openluchttheater van Hertme gevierd. Dat is het tweede openlucht beatfestijn in Nederland. Gelijktijdig vindt dit jaar met Hemelvaartsdag in het openluchttheater van Lochem een festival plaatst genaamd; a Pilgrimage Trip. Zoals nu blijkt het derde openlucht popfestival in Nederland.

Optredende bands:
Tee-set                                   Delft
Faghm                                    Hengelo
The Jokers                             Hengelo
Sun Set                                   Enschede
Underground Team               Lochem

In de pauzes: de zanger Henry VIII            Hengelo

Faghm speelt die zelfde dag ook in Lochem. Adri Banis van Faghm vertelde dat het nog een heel gedoe was omdat de geluidsinstallatie op beide plekken op-en afgebouwd moest worden en vervoerd van Markelo naar Lochem. Iedere band speelde op z’n eigen geluidsinstallatie.

Aankondiging in de krant - Beat-feest in open lucht

Markelo – Op Hemelvaartsdag zal in de openlucht-theater Kösterkoele aan de weg van Goor naar Markelo een groot beat-festival gehouden worden. Een groot aantal groepen zal vanaf half elf ‘s morgens tot vijf uur ’s middags op een paar platte boerenwagens hun nummers ten beste geven. Regen of geen regen de tiener of twen die bereid is de entree te betalen krijgt zijn portie blues en andere soorten muziek opgediend. Als het regent kan hij onder een dak van zeildoek zijn “maaltijd” veroberen. Voor het geval het nog eens mooi weer mocht worden er zo’n 2500 bezoekers verwacht en heeft de hondenclub Goor de medewerking toegezegd om de orde, als het moet, te bewaren. Voor het begin van het feest is er een puzzeltocht georganiseerd die eindigt, hoe kan het anders, bij de Kösterskoele. Aan het feest werken o.a. mee , Tee Set (Delft), The Jokers (Hengelo), Faghm (Hengelo), Sun Set (Enschede), Underground Team (Lochem), en de folk-singer Henry VIII-ste uit Hengelo.

Recentie in de krant - Beatfestijn

Markelo – Ruim tweeduizend jongeren uit Twente en de Achterhoek hebben Hemelvaartsdag het openluchttheater Kösterskoele in Markelo bevolkt om te luisteren naar beat, ritme en blue en folksongs. Het meeste succes was ook nu weer weggelegd voor Faghm uit Hengelo. Verder traden op Tee Set uit Delft, The Sun Sets uit Enschede, Underground Team uit Lochem en Breakfast uit Goor. Het festijn was georganiseerd door Hans Wiegand uit Goor en Herbert Spier uit Hengelo.

Recentie in de krant - Beatfeest trok 2000 jongeren

Markelo – Zo’n 2000 beat-enthousiastelingen waren gisteren aanwezig in het openluchttheater de Köstershoele langs de weg Goor-Markelo. Voor de organisatoren was het een onverwacht succes. Het was echter niet de befaamde Tee-Set-groep, die de show stal maar het Hengelose Faghm, dat een enorme ‘act” zijn stempel drukte op dit festival. Diverse medewerkenden aan dit muzikale gebeuren waren: The Jokers (Hengelo), Sun Set ( Enschede) Underground Team (Lochem) en in de pauzes vullende zanger Henri VIII uit Hengelo.

Recentie - Beatfestijn Markelo

In het PoparchiefTwente  staat bij The Jokers:  In Twente nemen ze deel aan het door Herbert Spier georganiseerde jaarlijkse festival in de Kösterskoele in Markelo. Daar zijn ook Tee-Set, Sun Set, Faghm en Underground Team aanwezig. Bijzonder is dat vanuit bar “de Peuk” in Hengelo, met start aan de Langestraat, een puzzeltocht annex rijvaardigheidsproef voor brommers plaats vindt. De bedoeling is dat de brommers net vóór het begin van het festival in de Kösterkoele aankomen en zo het festival kunnen bijwonen.

 

 

3e festival - Beatfeest - Hemelvaartsdag 15 mei 1969

Het weer van 15-5-1969: Redelijk zonnige en fris-warme (max 19,2°C) dag met 4 uur zon. De lucht was zwaar bewolkt, er was een matige wind (3 Bft) met krachtige windstoten, tot 41 km/u (6 Bft).

Optredende bands:
Shockin Blue                                                   Den Haag
The Sensation Rockets                                  Goor
Peter en de Rockets                                       Eindhoven
Tee Set                                                             Delft
Johnny Lion and the Jumping Jewels          Den Haag  

Bericht in dagblad Tubantia op 13 mei 1969 - Prijs beatfeest overgeschilderd
Markelo/ Enschede – De organisatoren van een groot beatfestijn, dat op Hemelvaartsdag in het openluchttheater van Markelo zal worden gehouden, verdenken de initiatiefnemers van een soortgelijk feest in Lochem van het uitvoeren van oneerlijke concurentiestrijd. Op de tientallen affiches voor ’t Markelo festival, die in Enschede en Hengelo zijn opgehangen, hebben onbekenden in het duister van de afgelopen nacht namelijk valselijk de toegangsprijs bijna verdubbeld. Van het bedrag van f 4,50 werd de vier namelijk overgeschilderd en veranderd in een acht.

PopArchief bij The Sensation Rockets - In Markelo in openluchttheater De Kosterskoele traden we op met Peter en de Rockets, Tee Set, Johnny Lion and the Jumping Jewels. Door het slechte weer werd het evenement verplaatst naar zaal Hargeerds in Markelo. Leuk om te vertellen is dat bassist Joop Oonk van de J.J. door zijn wilde manier van bewegen door het toneel zakte. Hij kroop eruit en speelde door: The Irish Washer Woman. 

Recentie in de krant - Beatfeest in de Kösterskoele
Markelo – In de Kösterskoele werd gisteren voor de derde achtereenvolgende keer het jaarlijks beatfeest gehouden. Er waren ongeveer 1500 bezoekers. Het was een prettig en geslaagd feest.

 

4e festival - Beatfestijn - Hemelvaartsdag 7 mei 1970

Het weer van 7-5-1970: Zonnige en lekker warme (max 21,2°C) dag met 9 uur zon. De lucht was licht bewolkt, er was een matige wind (3 Bft) met vrij krachtige windstoten, tot 35 km/u (5 Bft).

Optredende bands:
Secund Crew                          Goor
The Bintangs                          Beverwijk
Rowing Gamblers                  Stockholm
Faghm                                     Hengelo
Relation                                   Munster
Honest Man                            Enschede

Aankondiging in de krant – 4 mei 1970 - Zweedse groep bij beatfestijn
Markelo – Dit jaar voor de vierde maal wordt het internationaal beatfestijn in Markelo gehouden op Hemelvaartsdag. Het wordt evenals voorgaande andere jaren weer gehouden in het openluchttheater Kosterskoele aan de rijksweg Goor-Markelo. Er komen groepen uit Nederland, West Duitsland en zelfs Zweden.
                  Sprong in 1967 de groep ‘ Golden Earrings’ er uit als de beste groep, een jaar later was het een nek aan nek race tussen Tee Set en Faghm en vorig jaar werd de groep Shockin Blue de grootste trekpleister. Dit jaar zullen zeker The Rowling Gamblrels uit Stockholm ( Zweden) aan populariteit winnen. Gestart wordt om tien uur met de Secund Crew, waarna de Bintangs uit Beverwijk optreden. Om één uur spelen The Rowling Gamblers uit Stockholm, gevolgd door ( voor de derde keer Faghmamatic uit Enschede. Om vier uur komt de laatste groep, uit van Duitslands topformaties “Relation” uit Munster. Om vijf uur wil men sluiten.
                   De heren H. Spier en H. Wiegant, resp. uit Hengelo en Goor verzorgen de organisatie en groot is het aantal medewerkers, o.a. de politie uit Markelo en de gemeente Markelo. De zweedse groep maakte onlangs nog een trip naar Engeland en zijn nu reeds geëngageerd door Leeuwarden, Dokkum, Amersfoort en Den Bosch. De groep was ook te zien en te beluisteren in een Ingmar Bergmannfilm. Ze bestaat uit Thomas Rydberg (drums), Ulf Wahlberg ( basgitaar), Björn Ohlsen (sologitaar) Peter Stolt ( orgel en zang) en Hans Hohnson (ritmegitaar).

Recentie in de krant - 1500 jongeren in Kösterskoele
Markelo – Ruim vijftienhonderd jongeren hebben gisteren een bezoek gebracht aan het traditionele Hemelvaart-beatfestijn in het zonovergoten openluchttheater De Kösterskoele in Markelo. Om 10 uur precies ging als eerste de Secund Crew uit Goor van start. Hun optreden was vrij matig gelijk hun installatie. Pas toen de Bintangs uit Beverwijk optraden kwamen de spastisch zittende, liggende moe kijkende jongeren tot leven. De sound van de Bintangs knetterde velen malen versterkt de Markelose dreven in over de hoofden van de hip uitgedoste jeugd.  Van allerlei soorten kledij was er te zien: Afgaans, leren cowboy-jacks, laarsen, breed gerande hoeden, verder een woud van zonnebrillenen enkele mannen met witte jasjes aan; die waren er zeker voor de verkoop van ijs en limonade. Zij hadden het veel te druk om zich om de muziek te bekommeren. Twee zaken die erg in waren: Militaire helmen en rugzakken. Hadden de Bintangs al voor enige opleving gezorgd en evenals de groep vooral ritmisch een goede indruk achterlieten, de Honest Man uit Enschede stalen de show. Zij presteerden het als enigen het relaxende publiek te doen opveren. Met een perfecte show slaagden zij er in o.a. in de bondgekleurde menigte op de kniën te brengen en toen Hand in hand kameraden te laten zingen. Ook de derde bekende groep Faghm deed het uitstekend. Toen de laatste groep  Relation  uit Munster optrad zetten de eersten zich reeds naar de uitgang begeven…( verder onleesbare tekst)

 

 

5e festival - Popfestijn - Hemelvaartsdag 20 mei 1971

Het weer van 20-5-1971: Zeer zonnige en fris-warme (max 17,8°C) dag met 12 en een half uur zon. De lucht was vrijwel onbewolkt, er was een matige wind (3 Bft) met vrij krachtige windstoten, tot 33 km/u (5 Bft).

Optredende bands:
Livin’ Blues                Den Haag
The Shoes                  Zoeterwoude
Moan                          Arnhem
Honest Men               Enschede
Odin Storm                England  (was niet gekomen)

Pauze: Drive – In Discotheek “Baff” met diskjockey Jaap Premier (Jaap Heerze).

Aankondiging in de krant - Popfestijn in Markelo
Markelo – Op Hemelvaartsdag wordt in het Openluchttheater “Kösters Koele” te Markelo het jaarlijkse popfestival gehouden. Organisator Herbert Spier heeft gecontracteerd: de Livin’ Blues uit Den Haag, de Shoes uit Zoeterwoude, Moan uit Arnhem, de Honest Men uit Enschede en de Odinstorm uit England. Naast de muzikale attracties is er ook een pretpark met o.m. gokautomaten, terwijl er tussen de bedrijven door een plaatje wordt gedraaid door de Drive-In-Discotheek “Baff” met de disc-jockey Jaap Premier. Het festival begint om 10.00 uur ‘s morgens en zal rond vijf uur ‘middags eindigen. De organisatie rekent op zo’n drie tot vierduizend man publiek. (Op de foto de Arnhemse groep Moan) 

Op deze Hemelvaarstdag waren er al veel popfestivals in de regio. De krant doet verslag van drie Popfestivals, in Losser, Markelo en Lochem.
De krant kopt;Circa 16.000 man bij popfestivals.Snerpende gitaren, dreunende drums, overgemoduleerde zang. Markelo- De grote verrassing van het Markelose popfestival was ongetwijfeld de Arnhemse formatie “Moan”. De groep die slechts bekend is door de hitsingle “Lets drink in the health of freedom” bleek over een uitstekend Bühnerepertoire te beschikken, voornamelijk bestaande uit blues- en rocknummers. Jammer was dat een groot deel van het publiek “Moan” heeft moeten missen, omdat men eerder tevergeefs had geprobeerd in het uitverkochte Lochem nog een plaatsje onder de popzon te bemachtigen. Mede daardoor kwam Markelo op drieduizend bezoekers. In de “prijzen” viel ook de Baff-Drive-In-Show uit Hengelo, die de gaatjes tussen de diverse optredens moest opvullen. De landelijk nog onbekande “plaatjesdraaiers” bleken minstens  van gelijkwaardige kwaliteit in vergelijking met de professionel “drine-in’s van VARA, AVRO of KRO. Tegenslag was wel ,dat de Engelse formatie “Odin Storm” liet afweten in verband met een sterfgeval. Volgens de krant kwam Markelo op 3000 bezoeker omdat Lochem al ( met 9000) vol zat.

Drugs gesignaleerd
Lochem was het festival waar de meeste drugsgebruikers door de mand vielen. Het speciaal samengesteld drugsteam” had werkelijk de handen vol, evenals trouwens de EHBO, die te kampen had met voerwonden in verband met het lopen op blote voeten over het terrein, dat bezaaid lag met glasscherven. Exponent van het twijfelachtige druggebruik was rond half zes de komst van een ambulance die een razend geworden oerdose-gebruiker moest wegvoeren (zie foto).

 

6e festival - Popfestival - Hemelvaartsdag 11 mei 1972

Het weer van 11-5-1972: Zeer zonnige en fris-warme (max 16,3°C) dag met ruim 10 uur zon. De lucht was half bewolkt, er woei een zwakke wind (2 Bft) met matige windstoten (4 Bft).

Optredende bands:
Cuby and the Blizzards                            Grollo
Long Tall Ernie and the Shakers             Arnhem
Moan                                                          Arnhem
Panda
Cobra

Avro’s toppop drive-in-discotheek    (kwam niet)

Aankondiging in de krant: Markelo beleeft de zesde pop-explosieMarkelo - Ook Markelo is dit jaar opgenomen in de lange rij van plaatsten waar op Hemelvaartsdag ( 11 mei) een popfestival wordt gehouden. De zesde popexplosie in succesie vindt ook nu weer plaats in het openluchttheater de Kösterskoele, waar 4000 mensen van 9.00 tot 18.00 uur naar puike pop kunnen luisteren. De organisaoteren hebben contracten met Cuby and the Blizzards, Cobra, Moan, Panda en Long Tall Ernie and the Shakers. De laatste groep heeft zich geheel toegelegd op de aloude rock 'n roll. Verder is aanwezeig de Baff Drive-indiscotheek. In diverse kraampjes kan men eten, drank, grammafoonplaten en dump-artikelen kopen. 

Recentie in de krant - Record-aantal bezoekers bij popfestival in Markelo
Markelo- Voor de zesde keer vond gisteren in het Markelose openluchttheater De Kösterskoele een openluchtfestival plaats op Hemelvaartsdag. Dit  keer sloeg het bezoek alle records. Ongeveer 4000 popliefhebbers brachten het grootste deel van de dag door in het sfeervolle openluchttheatertje. Groepen als Cuby and the Blizzards, Cobra, Panda en Long Tall Ernie and the Shakers stonden er borg voor dat er op popniveau bijzonder veel te beleven en vooral te horen was. Er waren ook veel bezoekers uit het buitenland. Het gebeuren in het Markelose openluchttheater had geen enkel wanklank, alleen kwam Avro’s toppop drive-in-discotheek niet opdraven, waardoor er enige vertragingen ontstonden. Het popfestival werd omringt door kermisattracties met allerlei soorten eet en  snoepkramen en een patatshop etc.

 

 

7e festival - Popfestival - Hemelvaartsdag 31 mei 1973

Het weer van 31-5-1973: Een donkere en fris-warme (max 17,7°C) dag zonder zon. De lucht was geheel bewolkt, er woei een zwakke wind (2 Bft) met vrij krachtige windstoten, tot 31 km/u (5 Bft).

Optredende bands:
Dizzy Man’s Band                                           Zaandam
Livin’ Bues                                                       Den Haag        
Mothers of Pearl                                              Enschede
Tony Maceroni and the Swinging Devils.      Hilversum
Celt- Slipper

Pauze acts:
Vara Drive In Discotheek
Barend Servet
Cees van Zijtveld

Aankondiging in de krant - Weer Hemelvaart-pop in Markelo

Markelo - Het openlucht-popfestval in de Kosterskoele  Markelo mag men na zeven vette jaren, rustig een fijne traditie noemen. Sfeer is er altijd vollop in de Markelose bossen en de organisatoren weten altijd weer groepen van klasse aan te trekken. Dit jaar komen er twee groepen die men rusitig tot de krenten in de pap mag noemen , namelijk The Dizzy's Mans Band en Livin' Blues. Dizzy Mans Band komt in de gebruikelijke super-acht bezettingen en zal de nummer laten horen waarmee ze de hitlijsten bestostormden of dat nog doen. Ticket Too Jumbo. Livin' Blues zal voor een met een twee uur durende show voor de dagafsluiting van het festival zorgen.dat van een dauwtrap-tijdstip van negen uur 's morgens begint.

Behalve genoemde groepen zullen tussen negen en zes uur in de middag nog tal van andere optredens en evenementen plaatsvinden. Eén van de meest veelbelovende is het optreden van Toni Macaroni en the Swinging Devils een echte jeugdsentimentele rock and roll-groep uit Amsterdam. Met het brengen van die groep hoop  het Popfestival Markelo de naam te bevestigen die het in de loop van de jaren heeft gekregen namelijk; " Het ontdekkingsfestival". Want waren vorig het vorig jaar niet Long Tall Ernie and the Shakers, die onmiddelijk na het festival een stroom van aanbiedingen kregen? En waren het niet groepen als Shoking Blue, Tee Set, Cobra, Blues Diimension en Golden Earring, die zich na hun optredens in Markelo plotseling naar het eerste plan werkten?

Verder zal het programma naast een optreden van de Enschedese groep Mother of Pearl nog worden doorspekt met bijvoorbeeld de Vara Drive-in Discotheek met Cees van Zijtveld, met parodist Celt Slipper, met kermisattracties, koek en sopie. Maar Het gekste hebben we voor het laatst bewaard, Want wie komt ook? Juist, Barend Servet, die tegenwoordig op geen popfestival ontbreekt  en die ook i Markelo voor een verrassing zal zorgen.


Recentie uit de krant - Popfeest Markelo 

Markelo – Voor zo’n 3000 Jongeren was Hemelvaartsdag een popdag. Van ‘ morgens negen tot ‘ middags vijf waren zij getuige van een afwisselend en omvangrijk popgebeuren in het knusse openluchttheater De Kösterskoele. Het gevarieerde menu van muziek en parodie bestond voornamelijk uit klinkende namen: Dizzy Man’s Band, Livin Blues (foto boven) Mother of Pearl, Toni Macaroni and The Swinging Devils, parodist Celtslipper, Vara’s Drive-inshow met van Cees Zijdveld en niemand minder dan Barend Servet in eigen persoon. In een ontspannen sfeer rondom het podium gezeten lieten de jongeren de geluidsgolven over zich heen spoelen, genoten van het goede muzikale niveau van de meeste groepen en ook van het overige vermaak. Het beste bewijs hierover was wel dat de jeugdige bezoekers bij de regenbuien die soms neerdaalde gewoon doorzichtig plastic voor de dag haalden en rustig bleven zitten.



8e festival - Popfestival - Hemelvaartsdag 23 mei 1974   (25.000ste bezoeker)

Het weer van 23-5-1974: Niet zo zonnige en koele (max 13,5°C) dag met bijna 1 uur zon. De lucht was zwaar bewolkt, er woei een zwakke wind (2 Bft) met matige windstoten (4 Bft).

Volgens de kranten was het regenachtig weer en moest het publiek regelmatig onder plastic schuilen.

Optredende bands:
Living Blues                                                    Den Haag
Kayak                                                              Hilversum
Tony Maceroni and the Swinging Devils      Hilversum          
Mothers of Pearl                                             Enschede
Maceao Nego              

(Dizzy Man’s Band ging niet door)  

Pauze-acts:
Vara’s Drive-in Discotheek
DJ - Willem Velderman uit Goor
Eddy Achterberg en Eppie Drost zorgden voor een muzikaal vermaak. Volgens de krant zongen ze een vijftal liedjes. Ze zongen het nummer “ eenmaal zullen wij de kampioen zijn”.

Aankondiging in de krant - Weer Hemelvaartpop in Markelo
Markelo- Het openlucht-popfestival in de Kösterskoele in Markelo mag men na zeven vette jaren, rustig een fijne traditie noemen. Sfeer is er altijd volop in de Markelose bossen en de organisatoren weten altijd weer groepen  van klasse aan te trekken. Dit jaar komen er twee groepen, die men rustig tot de krenten in deNederlandse pop-pap mag rekenen, namelijk The Dizzy Man’s Band en Livin’ Blues. Dizzy Man’s Band komt in de gebruikelijker super acht bezetting en zal de nummer laten horen waarmee ze de hitlijsten bestormden of dat nog doen: Ticket Too, Jumbo en The Show. Livin’ Blues zal met een twee uur durend concert voor de dagafsluiting van het festival zorgen, dat op het dauwtrapperstijdstip van negen uur ‘ morgens begint. Behalve genoemde groepen zullen tussen negen en zes uur in de middag nog tal van andere optredens en evenementen plaatsvinden. Een van de meest veelbelovende is het optreden van Toni Marcaroni en The Swinging Devils, een echt jeugdsentimentele rock en roll-groep uit Amsterdam. Met het brengen van die groep hoopt het Popfestival Markelo de naam te bevestigen die het in de loop van de jaren heeft gekregen, namelijk” “ Het ontdekkersfestival”. Want waren het vorig jaar niet Long Tall Ernie and the Shakers, die onmiddellijk na het festival een stroom van aanbiedingen uit het hele land kregen? En waren het niet groepen als Shoking Blue, Tee Set, Cobra, Bleus Dimension en Golden Earring die zich na hun optreden in Markelo plotseling naar het eerste plan werkten? Verder zal het programma naast een optreden van de Enschedese groep Mother of Pearl nog worden doorspekt met bijvoorbeeld de Vara Drive-In Discotheek met Cees van Zijveld, met de parodist Celt Slipper, met kermisattrakties, koek en zopie… Maar het gekste hebben we voor het laatst bewaard. Want wie komt ook? Juis, Barend Servet, die tegenwoordig op geen popfestival ontbreekt en die ook in Markelo voor een verrassing zal zorgen.


Aankondiging in de krant - Donderdag achtste popfestival in Markelo
Markelo - Als op Hemelvaartsdag om negen uur de poorten van de Kösterskoele in Markelo open gaan betekend dit, dat dan voor de achtste maal het Popfestval in Markelo begint. Dit Popfestival is daarmee  het oudste regelmatig terugkerende festval in Nederland. Dit jaar hopen de organisatoren de 25.000ste besoeker te ontvagen. Die zal flink in de bloemen worden gezet.

Het festival staat ook dit jaar geheel in het teken van de Nederlandse popmuziek. En wij Nederlanders krunnen heel wat kwaliteit op de planken brengen. Dat hebben ze tegenwoordig zelfs in het buitenland door. Er komen donderdag drie Nederlandse top-formaties in Markelo te weten: Livin' Blues, Dizzy Man's Band en Kayak. Daarnaast bestaat er de mogelijkheid dat er een enekele regionale groepen zullen optreden. Daarover wordt nog onderhandeld.De organisatie wil de ruimte tussen detopgasten echter niet te druk bezetten om de grootste attracties zo goed mogelijk tot hun recht te laten koemen. Zo verzorgt Kayak een concert van twee uur. De groep heeft de laatste tijd veel van zich laten horen. Zeker na hun tweede elpee hoort de groep tot de Europese topklasse met hun verfijnde techniek en hun eigentijdse pop-klanken. 

Als het op een enorme show aankomt is de Dizzy Man's Band niet te kloppen. Dat is al jaren zo. Op het punt van de blues is er ook een onverbeterlijke Nederlandse grope gecontracteerd, namelijk de Livin' Blues. Sinds hun nieuwste ( vijfde) elpee en hun optreden in Nederpopzien is de naam van de grope voorgoed gevestigd. 

Zoals gebruikelijkis oom dit jaar weer een "bekende persoonlijkheid" uitgenodigd. Vorig jaar was het Barend Servet. Dit jaar is het onze eigen Eddy Achterberg, die op het voetbalveld al even onstuimig is als in in de lichte muziek. Eddy zal diverse nummers van zijn Diekman-sound-elpee laten horen. Natuurlijk ook de toekomstmuziek "Eenmaal zullen wij de `kampioen zijn".

Om de verschillende groepen en optredens aan elkaar te praten is een diskjockey nodig. De keus is dit jaar gevallen op op Willem Velderman uit Goor. Het popgebeuren in Markelo is dit jaar traditioneel omkranst door allerlei kleurrijke stands waar men zich zowel lichamelijk als geestelijk kan laven. 

Recentie in  de  krant - Achterberg en Drost stalen de show op popfestival
Markelo – Ondanks regenbuien en concurrentie van Lochem is het  Markelose popfestival in het openluchttheater De Kösterskoele ook gisteren weer een aangename en plezierige popgebeurtenis geworden. Kayak, Dizzy Man’s Band. Livin’ Blues, Maceao Nego en Eddie Achterberg en Epi Drost zorgden voor veel muzikaal vermaak. Ruim 4000 jongelui uit alle windstreken waren in het knusse openluchttheater hiervan getuige. Ze moeste zich helaas regelmatig onder plastic verschuilen omdat het vrij geregeld regende. Opmerkelijk was dat de twee Twentevoetballers met hun vijftal liedjes de show stalen. Eddy Achterberg merkte op dat de popliefhebbers nog enthousiaster meezongen dan van Q in het Diekmanstadion. Dizzy Man’s Band met zijn bekende show, vormde voor de echte popliefhebbers wel het hoogtepunt van dit popfestival. Nelly van Rossum uit Raalte werd gehuldigd als 25.000ste bezoeker van de  Popfestivalserie op Hemelvaartsdag in Markelo.  Het is de achtste keer dat hier het popfestival wordt gehouden, waarmee dit het oudste popfestival van Nederland is.

Recentie in  de  krant - Goede Muziek en regen in Markelo
Markelo -  Voor de achste keer werd gisteren in het openluchttheater Kosterskoele te Markelo een popfestval gehouden en evenals vorig jaar kan de bij tijd en wijle gestaag neerdruppelende regende vele merendeel jeugdige bezoekers er niet van weerhouden zich al dan niet onder een plastic dakje in het gras neer te vleien.

Het programma bood drie Nederlandse topgroepen: de Livin' Blues, Kayak en de Dizzy Man's Band. Daarnaast trad de Enschedese voetballer-caféhouder  E. Achterberg op met het nummer " Eenmaal zullen wij de kampioen zijn"  Deze voetballer heeft op de groene velden  a een prima collectie gele kaarten bemachtigd en vandaag heeft hij er weer één aan zijn verzameling toegevoegd; hetis nu eenmaal verboden om op een festival te play-backen. 

Wat de muziek betreft, de Livin' Blues die de spits moest afbijten verging het slecht. Enerzijds door hun veel te geringe volume, en anderzijds door een door een heftige regenbui behoorlijk gedrukte stemming kwamen zelfs hun geijkte swingers als de L.b boogie woogie en wang wang doodle deprimerend over. Dit effect werd nog eens versterkt door het " ongeïteresseerde prutse van Ted Oberg op gitaar en de slechte conditie waarin de stem van Mico Christiaansen blijkbaar verkeerde. John La Grand kon dat feilen in zijn eentje op harmonica niet compenseren. 

Vakwerk

Kayak was de tweede topconferentie die na lang wachten van zich liet horen. Deze formatie die zich begin '73 rond de slagwerker Pim Koopman en pianist Ton Scherpenzeel vormde heeft zich sindsdien met professionele maar toch originele muziek tussen de vaderlandse toepgropen geworsteld. Kayak combineerd instrumentaal vakwerk, waarbij de moeilijkheden geenzinds uit de weg gegaan worden met uitstekende vocalen en ook de teksten, meestal het zwakke punt bij vaderlandse popgroepen, zijn om aan te horen. Uitstekende composities als graveyard en see see the sun, het titelstuk van hun eerste elpee, bevestigden dit. Kayak's geluid steunt niet alleen op goede muzikanten maar ook op een goede technische begeleiding. De man achter de knoppen, Rein Peter de Klerk verzorgt de afwerking van het geluid tot in de finesses. Hij was ook degenedie de derde vaderlandse topgroep Dizzy Man's Band van de ondergang redde. Deze groep moest namelijk wegens tijdgebrek spelen op de apparatuur van Kayak en in de pophistorie zijn weinig gevallen bekend waarin zo'n experiment goed afliep. Rein Peter klaarde het zaakje professioneel en zo kon het gebeuren dat de Dizzy Man's Band, terwijl de regen maar bleef vallen, evenals vorig jaar het klapstuk van het festival werd. The Craziest Band Of The Continent zoals Jacques Kloes, de zanger, zijn groep graag noemt is er in de eerste plaats op uit het publiek te entertainen en daarbij speelt de uiters aktieve veel te dikke roadie Bobby de hoofdrol. Tussen de grappen door gleden de hits achter elkaar de regen in. Jmbo, mony the phony, fire en the show zijn nummer waarop je uitstekend, tussen de regendruppels door, kunt swingen wat dan ook naarstig geprobeerr werd. Er was gisteren veels te veel regen maar voor de volhouders was er nog veel meer goede muziek en vooral amusement. . 


Reactie van diskjockey Wim Velderman.Hij was DJ in 1970, 1974 en 1975.
Het Popfestival in 1974 was het festival (sinds 1967) met de meeste bezoekers. Op een dinsdag in het voorjaar heb ik  bij Herman Stok op Hilversum 3 het programma van het Popfestival van Markelo al aangekondigd. Tijdens de bandwisseling werd de tijd gevuld met een muziekkwis. Ook Epi Drost was er, want Eddy Achterberg presenteerde zijn lied; Eenmaal zullen wij de kampioen zijn. De hele Kösterskoele deinde mee. 

 

 

9e festival - Popfestival  - Hemelvaarstdag 8 mei 1975

Het weer van 8-5-1975: Redelijk zonnige en fris-warme (max 16,8°C) dag met 3 uur en ruim 3 kwartier zon. De lucht was zwaar bewolkt, er woei een zwakke wind (2 Bft) met vrij krachtige windstoten, tot 30 km/u (5 Bft).

Optredende bands:
Long Tall Ernie and the Shakers      Arnhem
Livin’ Blues                                         Scheveningen
Left Side                                              Volendam
Mungo Jerry                                       uit England

Pauze act:
DJ Willem Velderman uit Goor

 

Aankondiging in de krant - Popfestival van Markelo al voor de 9de keer van start

Aankondiging in de krant - Negende popfestival in De Kosterskoele

 

Recentie in de krant - Hemelwater bedierf pophemelvaartsdag

Recentie in de krant - Hemelwater bedierf pophemelvaartsdagMarkelo – Het negende popfestival van Markelo en daarmee het oudste van Nederland zit er weer op. Als organisatoren kan je alles tot in de puntjes regelen. Een ding heb je nooit in de hand: het weer. Zaken die ongeveer 3000 festivalgangers in het openluchttheater De Kosterskoele in de ochtenduren nog af en toe een zonnetje, ’s middags begon het daarentegen gestaag te regenen. De fleurig uitgedoste jongeren waren ’s middags dan ook onherkenbaar in groene legerjassen en plasticzeil gestoken en de geplande ontvangst van de 30.000ste bezoeker moest daarom het tienjarig jubileum van het markelose popgebeuren volgend jaar verschuiven.

Op het programma stonden dit jaar drie groepen van eigen bodem en één Engelse band. De Arnhemse “spijkerboys” Long Tall Ernie and the Shakers zouden het meerendeelss jeugdige publiek met rock en roll wel even plat spelen, maar het kostte zanger Ernie Treffers enige moeite om de blijkbaar ingeslapen jongeren te inspireren. Door een wervelende act (o.a een saxofonist die op een piano ligt en een gitarist op het dak van een transportwagen) en het spelen van hun hit Get yourself together, kregen de in leren pakken gestoken Arnhemmers tenslotte de popliefhebbers toch mee.

            Als tweede trad de groep Livin’ Blues op, die vorig jaar op dit festival als beste uit de bus kwam. Gitaarwonder Ted Oberg heeft een nieuwe groep rond zich geformeerd die o.a. een hit maakte met Boogiewoogie Woman. Deze veelbelovende nieuwe Livin’ Bleus speelt strakke hardrock, die af en toe doet denken aan de voormalige Engelse groep The Free. Een optreden dat voor velen langer had mogen duren. De presentatie van dit festival was in handen van de Goorse disc-jockey Willem Velderman, die aanvankelijk te kampen had met een kapotte microfoon.

            Na de middag traden de meer dan tien jaar oude Volendamse band Left Side en de Engelse groep Mungo Jerry op. De reputatie van de laatstgenoemde groep, met hits als the Summertime en Alright, Alright, zorgde er waarschijnlijk voor dat velen in de stromende regen bleven tot dit laatste optreden. Opvallend was de perfectie waarmee de Engelsen speelden en het zal wel aan de regen hebben gelegen dat het niet zo’n happening werd als enkele jaren geleden in het Kralingse Bos in Rotterdam. Toch een opwekkende afsluiting van een verregende dag.

Producent Herbert Spier wil het tienjarig jubileum volgend jaar met vermoedelijk een tweedaags festival vieren, waarbij misschien niet meer bestaande, bekende groepen opnieuw zullen optreden. Het vele hemelwater speelde opnieuw een belangrijke rol op deze negende pophemelvaartsdag in Markelo.

opgemaakt d.d. 30 -11-2017

Reacties

Mooie herinneringen, in 1971 en 72 73 was ik erbij vooral Moan bleef me bij en Livin Blues me Tedje Oberg op gitaar. Ook Cobra was erg goed hard en snel in 1972 dat bleef me bij ja. He mooiste was als je uit Nijverdal door rijssen reed op hemelvaarsdag op mijn Puch met easy rider zadel en groot breed stuur lange haren, ze keken je aan alsof je de duivel zelf was! Mooie tijd en mooi verwoord, zal de oude fotos nog s opzoeken!
Algemeen door anoniem op 14 Jun 2018 om 14:06:52

Een mooi door de auteurs geschreven , met foto`s begeleid document. k Heb leuke herinneringen aan dit festival, waarvan ik verschillende edities heb bezocht...Ere van jullie werk.
Algemeen door anoniem op 19 Dec 2017 om 21:59:49

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.