image/svg+xml

Henk van Rees - First Loos Club - Enschede

Verhaal

Henk van Rees - First Loos Club - Enschede

Plaatje bij verhaal: ireneheader2msmd.jpg

Het is 1948 als ik in Zutphen geboren word. Mijn ouders runnen er een kruidenierswinkel. Al gauw verhuizen we naar Den Helder waar m’n ouders niet echt kunnen wennen. Zelf ben ik altijd op sjouw in de havens en vermaak me daar best. Ik heb twee broers waarvan er een al vroeg is overleden. Na zes jaar Den Helder verhuizen we vervolgens naar Ede, Oosterbeek, Winterswijk en uiteindelijk komen we in Enschede terecht. Twaalf jaar ben ik inmiddels en ik vind dat verhuizen niet echt leuk. Steeds weer opnieuw beginnen, steeds weer nieuwe vrienden zoeken. Mijn westers accent valt natuurlijk ook al niet overal even goed. Ik word nogal eens voor aansteller versleten. In Enschede hebben m’n ouders een levensmiddelenwinkel in het winkelcentrum Stadsveld, aan de Zweringweg. Op de Kortenaerschool, hoek Emmastraat/Kortenaerstraat, raak ik bevriend met o.a. Henk Tukker, Rudie van de Walle en Juul Samson. Bij mij in de buurt wonen Jan Rauhé, Charles van Zoelen en Karel Welmers (Elvisfan met misschien wel de grootste platenverzamelingen van Elvis in Nederland) waar ik inmiddels ook goed mee bevriend ben. We komen vaak bij Klaas, de Instuif en een cafetaria, ik dacht, op de hoek van de Pathmosstraat en de Willem de Clercqstraat waar we regelmatig plaatjes draaien in de jukebox van beatbands zoals The Beatles en Stones, die langzamerhand Cliff en Elvis aan het verdringen zijn in de hitlijsten.

Een van de eerste uitgaansgelegenheden waar we ‘s avonds komen is cafe Reinders aan de Schurinksweg, waar ook The White Rockets optreden. Deze band zag ik voor het eerst op de tentoonstelling 3 × A, in het Volkspark. Ze zijn goed en ik volg de band een beetje als ze moeten spelen in lokale uitgaansgelegenheden zoals bij Engels en Reinders. Het repertoire bestaat uit nummers van onder meer Cliff Richard, The Shadows, Buddy Holly. In zaal Engels spelen ook vaak indo bands (gitaarrock).

Inmiddels is café Bouwhuis zo’n beetje onze stamkroeg geworden. In die tijd doe ik ook een poging om een bandje te vormen met o.a. Ipo Oosterhuis, ene Hennie Geesink en een jongen waarvan ik de naam niet meer weet. Wat ik nog wel weet is dat hij een oom heeft, eigenaar van een sigarenzaak aan de Haaksbergerstraat, die in het bezit is van een Davoli versterker, waar die jongen dus over kan beschikken. Hij wordt door diverse beginnende bandjes gevraagd. Niet omdat hij zo goed speelt maar omdat hij een mooie Davoli versterker meebrengt. Nou… daar wil elk beginnend bandje wel op spelen i.p.v. op een stel oude radio’s. We repeteren enkele keren in het CJV-gebouw in de Blijdensteinlaan. Zou best kunnen dat dit een erg vroege uitvoering van de HUN is geweest. Zelf ben ik de zanger van de band. Ik weet nog dat ik ook allerlei dingen begin te regelen. Uiteindelijk vind ik het regelen en organiseren toch interessanter dan het maken van muziek. Begin 1966 kom ik regelmatig bij het Witte Huis, op de Oude Markt waar ook de band The Centurions z’n thuisbasis heeft. Begin 1966 houdt deze band op te bestaan en de jongens zijn bezig een nieuwe band te formeren. Dit wordt The Move. Er wordt driftig gerepeteerd. Als de band een redelijk repertoire heeft opgebouwd wordt het tijd om zich aan het grote publiek te presenteren.

First Loos Club
Juul Samson en ik zijn al een tijdje bezig, samen met enkele andere jongens, om een beatclub op poten te zetten. We hebben zelfs al een naam voor de club. Er is een bandje in Enschede, The Loosers genaamd. Bij ons lopen ook enkele jongens die connectie met dat bandje hebben. De naam van dat bandje wordt verwerkt in de naam van onze nieuwe beatclub, de First Loos Club. Die jongens haken echter al gauw af waardoor Juul Samson en ik overblijven.

Eerste optreden The Move (later The First Move)
We vinden het wel wat om het eerste optreden van The Move te gaan regelen. We gaan met de eigenaar van Schouwburg Irene in gesprek en regelen het kleine bovenzaaltje voor de vrijdagavond want zaterdags zit de Cottontown jazzband erin. The Centurions waren al behoorlijk bekend en populair in Enschede, dus zijn we niet bang dat we met een lege zaal komen te zitten. Het wordt inderdaad een volle bak. Zo erg zelfs dat er veel mensen buiten moeten blijven staan omdat ze er niet bij in kunnen.

The Move, later The First Move

Q65
In Enschede is Hotel Modern de enige plek waar af en toe landelijk bekende bands optreden. We vinden dat er, op dat gebied, meer moet gebeuren.  In het Enschedese clubhuizencircuit is genoeg te doen maar er spelen geen landelijk bekende bands. Een zaal voor grote bands en ca. 600 man publiek is er nog niet. Omdat het optreden van The Move goed is verlopen, trekken we de stoute schoenen aan en bellen met Q65 voor een optreden in de grote zaal van Irene. Eerst even informeren wanneer de band nog vrij is. Daarna overleggen we met de zaaleigenaar wanneer we in de grote zaal terecht kunnen. De zaaleigenaar vindt het geweldig. In die tijd is er niet veel te doen in Irene en hij is al lang blij dat we de grote zaal willen huren. Als het allemaal geregeld is realiseren we ons dat we eigenlijk helemaal geen geld hebben. Ja... er moeten natuurlijk van tevoren wel wat zaken geregeld worden, waarvan sommige wel wat geld kosten. Uiteindelijk trekken we de stoute schoenen aan en gaan naar de ouders van Juul om te vragen of we daar geld kunnen lenen. Ze gaan akkoord. Naar de gemeente toe voor een vergunning en kaartjes want je moet vooraf ook al vermakelijkheidsbelasting betalen. De voorverkoop vindt op een avond plaats in de slagerij van Juul’s ouders. Ze staan er in de rij, aan de Parkweg. Daarna weer wat geld lenen voor nog meer kaartjes tot de zaal is uitverkocht.  Vervolgens gaan we met man en macht onder aanvoering van mijn broer Hans, die erg creatief is, aan de slag om zaal- en podiumaankleding te maken want zo’n kale zaal is wel erg ongezellig. Uiteindelijk wordt het een erg succesvol optreden.  

The Outsiders
Omdat het zo geweldig loopt bellen we gelijk The Outsiders voor een volgend optreden. Sjoemelen met kaartjes bij de Q was niet mogelijk omdat er iemand van de belasting bij de deur was gestationeerd om te controleren of de kaartjes wel werden afgescheurd. Bij het optreden van The Outsiders is de controleur er niet. Het optreden is lang van tevoren al uitverkocht. 600 kaartjes, in een mum van tijd zijn ze weg. Nu kunnen we de bezoekers opvangen en de kaartjes in zijn geheel innemen. Vervolgens gaat Hessel Bosch via de achterdeur de straat op en verkoopt ze opnieuw aan de vele mensen die nog buiten staan maar geen kaartje hebben kunnen bemachtigen. De eigenaar van Irene staat achter de bar heel vreemd te kijken. Zo vol is het nog nooit geweest. Ik denk dat er uiteindelijk zo’n 1000 mensen het optreden van The Outsiders bijwonen. Het optreden van The Outsiders is in hetzelfde weekend dat de band ook bij café Bouwhuis van de Graaf speelt. Het loopt in die tijd niet lekker tussen Bouwhuis en de First Loos Club. Bij het plakken van posters in de binnenstad, zitten we elkaar regelmatig flink in het vaarwater. Als we posters plakken wordt er even laten weer over onze posters heen geplakt. We worden ook nog weleens betrapt bij het plakken door de politie. Voor ons plakt Hessel Bosch, Gerrit Altink en Freek Kokos regelmatig. Nadat wij The Outsiders voor zaterdagavond vast hebben gelegd doet de Graaf dat voor de zondagmiddag daarop, voor een zoveel jarig bestaan of zo van de Eastern Star Club. Dat horen we later. We zijn er behoorlijk pissig over, maar goed, ik blijf er wel gewoon naar toe gaan. We komen op het idee om een advertentie in de krant te plaatsen met de tekst “Niet anderhalf uur bij Bouwhuis maar een drie uur durende show in de First Loos Club” . Ja… eigenlijk is het niet nodig, blijkt naderhand. De zaal zat bomvol. Q65 en The Outsiders hebben we twee keer gehad. We contracteren Q65 en The RO-D-YS ook eens voor eindexamenfeesten van middelbare scholen in Enschede.

The Source.
Ook plaatselijke bandjes spelen bij ons. Regelmatig spelen ze in het voorprogramma van een grote band. Omdat ik Jan Rauhé goed ken (Jan speelt in The Source), plaatsen we The Source in het voorprogramma van, ik denk, The Motions. De jongens vinden het geweldig en hebben er veel zin in. De gewoonte is wel dat elke band op z’n eigen installatie speelt. Tijdens het tweede nummer vliegt er een versterker in brand. De brandweer is er gelijk bij, maar goed… dat is het einde van het optreden. Wel erg sneu voor The Source.

RO-D-YS
Er zit niet echt regelmaat in het organiseren van beatavonden. Eigenlijk is het helemaal afhankelijk van de beschikbaarheid van bands waarvan wij denken de zaal vol te krijgen. The RO-D-YS, uit Oude Pekela, hebben we al een tijdje van tevoren vastliggen. Op dat moment kosten ze 450 gulden. Even na het vastleggen bestormen ze de hitparade met hun tweede single en eerste grote hit “Take Her Home”. Op het moment dat ze bij ons spelen, zijn ze eigenlijk al weer vele malen duurder. Wij hebben ze nog voor 450 gulden en de band doet er niet moeilijk over. Het is een geweldig succes.

De Maskers
De Maskers bellen ons op een vrijdagnamiddag met de vraag of we nog belangstelling hebben in een optreden van hun. Er is een optreden uitgevallen en nu zoeken ze nog wat. Nou ja…  daar hebben we wel oren naar. Maar…. Het is wel erg kort dag. Het hele spul moet in een dag worden opgestart want ze willen al de volgende dag in de First Loos Club spelen. Met de Maskers hebben we afgesproken dat we het wel willen doen maar dat het risico wordt gedeeld. Met de zaaleigenaar is het vlug geregeld, maar hoe komen we aan kaarten. Het stadhuis zit al dicht. Op zaterdagmorgen zeg ik tegen Juul: we gaan naar de burgemeester. Wij naar het Ariensplein, waar de burgemeester woont, aanbellen en uitleggen wat het probleem is. Nou jongens, kom maar even binnen dan zal ik intussen even iemand bellen. Even later krijgen we te horen dat we over een half uurtje maar naar het gemeentehuis moeten gaan waar iemand aanwezig zal zijn die voor de nodige kaarten zal zorgen. Dat hebben we mooi voor elkaar maar niemand weet nog dat de Maskers diezelfde avond bij ons zullen optreden. Dus ik naar Hessel Bosch. De vader van Hessel heeft een drukkerij bij de haven. Wij met z’n tweeën naar de drukkerij, naar de letterkast om een folder in elkaar te draaien. Het wordt een erg opvallende flyer waarvan de tekst opzettelijk fonetisch is opgesteld met verschillende lettertypes door elkaar. Daarna met de flyers de stad in naar plaatsen waar jongeren zich ophouden zoals V&D, bij kruispunt De Graaf. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en hebben zelfs nog winst gemaakt.

The Golden Earrings
De Golden Earrings leggen we vast voor de zondagmiddag. Op de zaterdag daarvoor is de band op weg van zuid naar noord en komt even bij ons aanwippen om her en der handtekeningen uit te delen. Om een uurtje of twaalf zijn ze in Enschede. Even koffiedrinken met die jongens en daarna naar de platenzaak van Démoed, aan de Korte Haaksbergerstraat. Daarna naar een of andere boetiek in de binnenstad. We hebben een advertentie in de krant gezet dat The Golden Earrings handtekeningen gaat uitdelen. Het is in een tijd dat er nog volop verkeer rijdt in de Korte Haaksbergerstraat. Je kunt dus wel nagaan dat het verkeer daar in een mum van tijd helemaal vast zit. De politie moet eraan te pas komen om alles in goede banen te leiden. Een dag later spelen The Golden Earrings in de First Loos Club.

The First Loos Club Beatgirls.
Yvonne Beerlage (docher van Mans uut Twente) behoort tot het vaste clubje dat met de bands Centurions en Move optrekt. Yvonne heeft ook een zus, Cynta. We krijgen het over beatgirls, wat de zussen wel wat lijkt. Nou… als jullie een stel meiden bij elkaar kunnen krijgen dan willen wij de kleding wel bekostigen, is onze reactie. De zussen komen even later met een stuk of 30 meisjes aanzetten zodat we auditie moeten houden in een klein zaaltje in Irene. Nou… dat is wel lachen. Wij achter een tafeltje, muziekje opzetten en de meisjes één voor één een stukje dansen. Vlak daarna hebben we moeders met dochters aan de deur gehad of hun dochters toch alstublieft beatgirl mogen worden. Uiteindelijk kiezen we een stuk op acht meisjes uit en gaan ermee naar een boetiek in de binnenstad om ze in de kleren te steken. Het instuderen van de danspasjes etc. vindt plaats in de werkplaats van slagerij Samson. Buiten dat ze in de First Loos Club optreden, worden ze ook voor elders gevraagd. Dat gaat dan voor een soort onkostenvergoeding. Hessel Bosch heeft in die tijd een Ford Anglia, met zo’n schuin achterruitje. Hij biedt weleens aan om de dames weg te brengen en weer op te halen. Hessel is in die tijd al een goeie motorcoureur. Hij heeft echter ook al alles gebroken wat er te breken valt. Op nationaal niveau kan hij, in de racerij, goed meekomen. Zelf zit ik ook weleens bij Hessel in de auto. Ik weet niet hoe het komt maar ik ben altijd weer blij als we heelhuids overkomen. De dames dus bij Hessel in de auto. Nou… ze schreeuwen alles bij elkaar en beloven dat ze nooit meer bij Hessel in de auto willen. Veel contacten met andere organisatoren hebben we niet. Met Herbert Spier hebben we echter wel regelmatig contact, ook al omdat hij manager is van diverse bands zoals The Honest Men en Faghm.

The Easybeats
Op een gegeven moment kunnen we The Easybeats krijgen, uit Australië. Deze band heeft net een wereldhit gehad met “Friday On My Mind”. Ze maken een tour door Europa en willen ook Oost- Nederland aandoen. Om het risico te spreiden organiseren we dit optreden samen met een club in Winterswijk. Samen besluiten we om het optreden in Groenlo te laten plaatsvinden waar ook onze beatgirls weer zullen optreden. In The Easybeats zitten twee jongens waarvan de ouders een Nederlandse achtergrond hebben. Met die jongens kunnen we gewoon Nederlands praten. We hebben intussen wel een soort van netwerk met wat andere organisatoren, om de grotere bands te laten optreden in het oosten van het land, waarbij we dan het financiële risico kunnen spreiden.

The Bee Gees
Op een dag benadert Paul Acket (Impresario) ons over een ander Australisch bandje dat hard aan de weg timmert en ook in Nederland bekend wil worden. Of dat niet iets voor ons is. We bekijken het en voelen er eigenlijk niets voor. Het zijn The Bee Gees, vlak voor hun grote hits. Je kunt wel nagaan dat we daar later enorm veel spijt van hebben.

The Rolling Stones
Paul Acket organiseert op een gegeven moment een concert van The Rolling Stones in de Houtrusthallen in Den Haag en wij krijgen een aantal vipkaartjes. De animo in Enschede om dit concert ook bij te wonen is groot zodat wij kaarten regelen en een bus huren. De bushuur nemen wij voor onze rekening, dus je begrijpt dat de bus heel snel vol is.  Resultaat: een prachtige dag met een spetterend optreden van The Stones.

Dieptepunt.
Op een gegeven moment krijgen we problemen in de zaal. Een vervelende, ruziezoekende, bezoeker, die totaal niet in muziek is geïnteresseerd, deelt een kopstoot uit. Het slachtoffer bloedt behoorlijk. We sussen het hele gedoe een beetje. Het slachtoffer is van plan om met de bromfiets naar huis, in Glanerbrug, te rijden. Dat vinden we geen goed idee. We gaan eerst met hem, in een taxi, naar het ziekenhuis, waar ze hem onderzoeken en verbinden. Daarna met de taxi naar huis. Maandag belt de politie ons. Het slachtoffer is overleden. Ze willen weten wat er is voorgevallen. We hebben de naam van de ruziemaker doorgegeven die even later ook is aangehouden. Korte tijd later loopt deze echter al weer fluitend over straat. Er kan niet worden aangetoond dat die jongen is overleden door het toedienen van die kopstoot. Alles bij elkaar zijn we er aardig van ondersteboven. Op hetzelfde moment hebben we ook wat problemen met de zaaleigenaar van schouwburg Irene. We hebben een periode gehad van grote successen met de First Loos Club, het liep als een trein. De zaal is echter niet altijd bezet dus komen er steeds meer gelukzoekers die de zaal ook wel willen huren. Er worden bandjes neergezet die geen volle zalen trekken en er wordt eens met de kas gerommeld. Al met al is Irene op een gegeven moment geen toplocatie meer. Daar komt nog bij dat de disco’s in opkomst zijn. De toeloop wordt in ieder geval minder.

Koala Beat Hengelo
We komen in gesprek met Herbert Spier, die in Hengelo actief is in Hotel-Restaurant Deters. Hij stelt voor te fuseren. We gaan in Hengelo draaien onder de naam Koala Beat 68. In Enschede blijven we ook af en toe wat doen, maar de hoofdzaak komt in Hengelo te liggen. Mooi is o.a. het optreden van, de net herenigde formatie van Cuby & the Blizzards met Herman Brood.

The Kinks
Samen met Ed Politiek van Club 66 in Apeldoorn, regelen we een optreden van The Kinks, dat plaats zal vinden in Apeldoorn. In eerste instantie heeft Ed Politiek The Small Faces geregeld. De band kan echter niet komen. Hij krijgt dan The Kinks aangeboden. Hij begint hem een beetje te knijpen en weet niet of hij daar de zaal wel mee vol krijgt. Hij vraagt ons of we mee willen doen en zo het risico kunnen delen. We gaan akkoord. Het is een mooi optreden maar financieel gezien is het geen klapper.

The Magicak Mystery Tour en The Sandy Coast.
In Hengelo hebben we ook af en toe problemen. Op de avond dat op de televisie de film Magical Mistery Tour van The Beatles wordt uitgezonden, hebben wij de band After Tea in huis. Als lokkertje stellen we overal kleurentelevisies op zodat het publiek bij ons de film in kleur kan bekijken. De kleurentelevisie heeft op dat moment net z’n intrede gedaan. De film wordt tussen 19:00 uur en 20:00 uur uitgezonden. Eerder horen we dat After Tea problemen heeft. Er wordt eerst gemeld dat de band onderweg is met een andere gitarist, omdat de eigen gitarist longontsteking zou hebben. Later horen we dat de band helemaal niet komt. Of het goed is dat The Sandy Coast komt. Nou ja… je moet wat. Dus laat maar komen. Het loopt dan al tegen achten. Om halftien arriveert The Sandy Coast. Het publiek is al flink aan het mopperen en een deel daarvan wil het geld terug. Het loopt al tegen tienen als de band begint te spelen. Ze beloven dat ze wat langer blijven spelen. In de pauze gaat Herbert Spier in gesprek met de band en deelt ze mede dat ze niet het volle pond betaald krijgen. De band speelt daarna nog enkele nummer en meldt dan aan het publiek dat ze ermee kappen. Jullie worden opgelicht weet Hans Vermeulen te melden. Jullie betalen om een band te zien spelen, en de band wordt niet betaald. Stekkers eruit en de band is in een mum van tijd weg. Het publiek gaat hevig te keer. Ze willen hun geld terug. Ook wij mopperen op Herbert, hoe kan hij dat nou doen? We probeert het publiek nog te sussen. Op vertoon van het kaartje van die avond mogen ze de volgende keer voor niets naar binnen. We krijgen op een gegeven moment soms ook vervelend publiek in de zaal die de sfeer verpesten met gevolg ruzie en vechtpartijen.  Nou… ik moet je zeggen, dan gaat de lol er gauw af. We draaien met allerlei top bands tot eind 69, tot de disco’s het eigenlijk helemaal gaan overnemen.

Belastingaanslag.
Tot overmaat van ramp worden wij geconfronteerd met een behoorlijke belastingaanslag. Het organiseren van beatavonden nog lang niet zo aan regels gebonden en er komt weinig of niets op papier dus we rommelen maar een beetje door. We worden ontboden op het belastingkantoor en na veel heen en weer gepraat wordt, tot onze opluchting, uiteindelijk de belastingaanslag vernietigd. Al met al hebben we een prachtige tijd gehad die ik niet had willen missen.


Verantwoording
Dit artikel is tot stand gekomen op basis van een interview, met Henk van Rees, door Herman Mulstege en Jan Talman.

Auteur:Jan Talman (Poparchief Twente)
Trefwoorden:Popmuziek Twente, Popmuziek Enschede, Popmuziek Hengelo, Popmuziek, Enschede, Hengelo
Personen:Henk Van Rees, Juul Samson, Jan Rauhé, Henk Tukker, Loosers, Hessel Bosch, Gerrit Altink, Freek Kokos, The Source, Démoed, Herber Spier, Paul Acket, Deters, Koala Beat

Reacties

Wat een herkenning. Leuk verhaal. Je jeugd komt weer voorbij. En veel bekende namen. Leuk hoor!
Algemeen door anoniem op 15 Jan 2018 om 09:58:48

Een prachtig interview en prachtige foto`s...t Is net of ik alles zo weer voor me zie....
Algemeen door anoniem op 15 Jul 2017 om 03:59:22

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.