image/svg+xml

Biografie - The Sea Cats - Hengelo

Verhaal

Biografie - The Sea Cats - Hengelo

Plaatje bij verhaal: nl-esokthenfo00107.jpg

Half 1966 kennen de uit het voormalige Indië afkomstige Roy Gemser en Gerrit Krabbenbos elkaar omdat Gerrit verkering heeft met de zus van Roy. Beiden pingelen dagelijks op een akoestische gitaar. De zussen van Roy zijn Hawaiï danseressen in de band van Rudi van Dalm and the Royal Rhythmics.

De vader van Roy moedigt de jongens aan om samen te oefenen en dat gebeurt bij Roy thuis op de Hengelose Es. Eén van hun vrienden is Henk Breuring. Die komt op visite op een moment dat er geoefend wordt. Ze vragen hem om een nummertje mee te zingen. ‘Keep On Running’ van The Spencer Davis Group staat dan nog steeds hoog in de hitparade en wordt het eerste lied wat ze samen instuderen. Roy speelt dan sologitaar en Gerrit slaggitaar.

Een neefje van Roy, Friedrich Gemser die als bijnaam Siep heeft, kan bassen en hij sluit zich bij hen aan. Enige tijd later doet Eduard- oftewel Eedje- van der Meij dat ook. Hij kan drummen. Hiermee is de band compleet en oefenen ze blues en rhythm & bluesnummers in, maar ook spelen ze onder anderen het Duitstalig nummer van Cliff Richard ‘Das Ist Die Frage Aller Fragen’  (vertaling van ‘Spanish Harlem’ van Ben E King) Het oefenen gebeurt in de serre van de woning  van de oma van Gerrit aan de Deldenerstraat schuin tegenover de garage van Huiskes. Gerrit mag van oma een elektrische gitaar kopen. Dat doet hij bij Huigens in de Marktstraat en het wordt een zwarte Eko gitaar. Maar na een maand heeft Gerrit er al genoeg van. Hij wil een rode Fender Mustang maar die kost 950 gulden. Hij ruilt de oude in en oma sponsort ook de nieuwe. Roy heeft dan al een zwarte Yamaha electrische gitaar. De zanginstallatie is net sterk genoeg voor een kleine zaal. Speakers en boxen worden omgebouwd in de bedrijfsschool van Holland Signaal. De microfoon komt van een bandrecorder. De vriendinnen van de bandleden luisteren via een bandje van een bandrecorder naar de tophits uit die jaren en schrijven de teksten fonetisch op. Zo leert Henk de teksten en ze doen iedere week drie nieuwe nummers. Zo oefenen ze lange tijd bij oma totdat er een optreden gaat plaatsvinden.

Dat zal in het jeugdcentrum de Boemerang zijn aan de Mussenstraat. De band noemt zich dan The Sea Cats en bazuint overal rond dat ze de beste band van Hengelo zijn en dat zeggen ze vooral tegen heel veel meisjes. Die staan dan ook in een lange rij voor de Boemerang en de zaal is die avond mud en mud vol. Ze kennen op dat moment 18 liedjes en spelen die alle 18 op de hele avond wel een keer of drie, maar het is een groot succes. De Boemerang vraagt de band regelmatig terug. Door het succes worden ze gevraagd om ook in andere clubhuizen op te treden. De naam Sea Cats is te veel een rock & roll naam, terwijl er al veel rhythm and blues gespeeld wordt. De naam van de band wordt dan gewijzigd in Y-Sect. Roy heeft dat bedacht, maar het is niet meer bekend waar de naam eigenlijk vandaan komt.

Ga voor het vervolg naar Y-Sect

 

Verantwoording
Dit artikel is tot stand gekomen op basis van een interview met Gerrit Krabbenbos, Henk Weustink en Henk Breuring, door Pel Kotkamp.

Auteur:Pel Kotkamp (Poparchief Twente)
Trefwoorden:Popmuziek Hengelo, Popmuziek Twente, Popmuziek, Hengelo
Personen:Henk Breuring, Roy Gemser, Gerrit Krabbenbos, Friedrich Gemser, Eduard Van Der Meij
Locatie:Hengelo

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.