image/svg+xml

Biografie - The Roamers - Haaksbergen

Verhaal

Biografie - The Roamers - Haaksbergen

Plaatje bij verhaal: nl-esokthaafo00029.jpg

De oorsprong van onze band ligt in 1960, toen Dick en Han Nijland met Gerrit Sloot en Wim Gobius het eerste optreden hadden voor een publiek van ouders en vrienden van de padvinders in Haaksbergen. Al vrij snel trad Wim Nijland, eigenlijk begonnen als trompettist, toe als drummer tot ons beginnende bandje. De naam Musical Roamers werd gekozen.

Na het eerste optreden werd al snel meegedaan aan een talentenjacht en tot ieders verrassing gingen we met een eerste prijs naar huis. Dit moedigde natuurlijk wel eventjes aan. Optredens volgden op familiefeesten, schoolfeesten en ook meerdere talentenjachten. In die periode heeft ook Anneke Sloot nog bij ons in de band gezongen. De bezetting met accordeon en (ondertussen elektrische) gitaren was op den duur niet meer ideaal voor de muziek van die tijd, en er we besloten in goed overleg dat de broers Nijland verder zouden gaan in een andere bezetting. Na enige wisselingen in de samenstelling, met ook nog een tijdje saxofonist Herman van Ulzen, vormden we uiteindelijk, onder de kortere naam The Roamers, de band in de klassieke viermans bezetting met Dick en Han Nijland op gitaar, Wim Nijland op slagwerk en Gerard Hammer als bassist.

Ervaring kreeg onze formatie op vele schoolfeesten en de eerste zaaloptredens in Haaksbergen volgden al snel. Op een fundraising avond voor het Rode Kruis in ‘hotel Centraal’ in Haaksbergen verzorgde Herman Wildenborg de conferences en traden The Roamers op voor de muzikale omlijsting. Herman was zo enthousiast dat hij een fanclub oprichtte en voor deze club organiseerde hij ´spijkerbroek en slobbertrui´ avonden bij café-zaal van de Kuil aan de Blankenborg in Haaksbergen. Daarna begonnen toen vele optredens in het Parochiehuis in de Veldmaat en traden we ook vaak op in het toen ontstaande clubcircuit in Hengelo, Winterswijk en Enschede. We speelden toen nog veel instrumentaal repertoire van The Shadows en The Ventures en ondergingen Amerikaanse invloeden van bijvoorbeeld de legendarische Buddy Holly. Ook in die tijd werd het cafetaria van Willy Notten in de Veldmaat dé ontmoetingsplek voor alle fans van The Roamers. Ook de bandleden zelf waren er zondags regelmatig aan te treffen. Willy zorgde altijd voor het nieuwste repertoire in zijn jukebox. Jan Evers volgde Gerard Hammer (die in militaire dienst moest), in 1964 op als bassist en onze groep begon toen elke zaterdag en zondag op te treden. Geheel in de stijl van de jaren zestig, en onder invloed van de ‘British invasion’ waren we alle vier gekleed in snelle pakken. Het was een heerlijke tijd, elke week waren de zalen vol, in Haaksbergen de Bron, Meiers in Neede

The Roamers in de Bron - Haaksbergen.


en Peters in Borculo. We hadden het grote geluk dat onze ouders erg veel plezier had aan de hobby van hun drie zoons en ‘pa Nijland’ was altijd bereid onze kostbare instrumenten en apparatuur voor te financieren. Bovendien zorgde hij voor het vervoer, want in die periode waren we nog te jong voor het rijbewijs. Ook was, na afloop van de optredens, de nazit thuis, waar altijd een gastvrij onthaal was voor alle aanhang door onze moeder, van bijzondere betekenis. Een heel uitzonderlijk fenomeen was de actieve steun van een echte fanclub, onder het inspirerende voorzitterschap van Herman Wildenborg. Traden we op in Duitsland of Winterswijk, dan volgden enige volle bussen met fans om zo’n avond een unieke glans te geven.


Muzikaal gezien hebben we als Roamers altijd een breed terrein bestreken. We vormden een echte jaren zestig band met een ruime mix aan covers van heel veel wat in die tijd hoog scoorde afgewisseld met af en toe wat onbekender werk. In het begin speelden we natuurlijk werk van Cliff Richard en de Shadows, Buddy Holly, Tommy Roe, Ricky Nelson, Del Shannon, Roy Orbison en Elvis. Maar toen kwamen de Engelse bands op en speelden we repertoire van Beatles, Stones, Searchers, Animals, Who, Bee Gees, Small Faces, Procol Harum, Byrds, Moody Blues, Simon and Garfunkel, Motions, Hollies, Spencer Davis, Peter and Gordon, Troggs en Jimmy Hendrix. De lijst is niet compleet, het waren er beslist nog meer.

In 1968 ging Wim in militaire dienst en nam Han de drums van hem over. Een korte tijd heeft Martin te Lintelo nog meegespeeld op keyboards, maar in het voorjaar hielden we als Roamers op te bestaan om de simpele reden dat Dick en Han gingen studeren. In 1970 hebben we nog een keer een spetterende reünie gehouden in een stampvol ‘de Bron’ in Haaksbergen. Meteen daarna vertrok Dick naar Eindhoven en Han naar Amerika, om verder te studeren. Pas in 1995 hebben we als Roamers de muzikale draad weer opgepakt tijdens het 40-jarig huwelijksfeest van onze ouders. Toen hebben we als drie broers een paar oude nummers gespeeld, als eerbetoon en dank. Dat leidde al snel daarna tot een tweede optreden op het 25-jarige huwelijksfeest van onze oude superfans en vrienden, Herman en Gerda Wildenborg. Daarmee waren een aantal belangrijke onderdelen voor een echte Roamers reünie compleet. Ex-Roamer Jan Evers kon niet meer worden getraceerd, maar Bert Baarslag en Martin Robers waren bereid als vervangers mee te doen aan The Roamers revival in 1996. Tot onze grote verrassing kwam Jan Evers ons onverwacht in Enschede bezoeken, samen met zijn vrouw Lidy, toen we daar eind 2006 optraden. Hij woont al vele jaren in Oostenrijk, wat natuurlijk ook de reden was dat we hem niet konden vinden. Hij is daarna nog een keer bij een van onze repetities geweest, maar zelf spelen doet hij niet meer.

Toen de eerste reünie avond bij ‘de Bron’ in Haaksbergen meer dan uitverkocht was, werd door Herman al snel daarna een tweede avond georganiseerd ook in ‘de Bron’, die ook weer geheel vol was. Vanaf die tijd treden we met de band een à twee keer per jaar op, meestal in de omgeving van Haaksbergen, tot dusver met groot plezier. In 2008 is Arjan Lammers bij The Roamers gekomen en heeft helemaal zijn plek gevonden in de groep. Vanaf dat moment treden we dus weer op als viermans-formatie, met Arjan op keyboards. Het eerste optreden in deze nieuwe samenstelling, op 15 november 2008, in ’t Hagen te Haaksbergen was een geweldig succes. Met deze verjonging hopen we weer een flinke tijd verder te kunnen. Overigens is Arjan de schoonzoon van Herman Wildenborg, dus die geniet er nu nog bijna meer van dan vroeger!

In maart 2009 treden we in de viermansformatie op bij Peters in Borculo. Hier leren we Helmuth Stevens kennen. Helmuth heeft jarenlang opgetreden met de Pete Miller Band en later met TSM. Dat Helmuth het viertal perfect aanvult als gitarist en zanger, wordt bewezen met het mini-concert tijdens een festival in Hellendoorn (zomer 2009). Het eerste grote optreden als vijfmansformatie was op 27 maart 2010. Dit was een daverend succes. In 't Hagen in Haaksbergen waande iedereen zich die avond weer in de jaren zestig. De sfeer was geweldig en het publiek was razend enthousiast. Tijdens dat optreden hadden we, naast de presentatie van ons nieuwe bandlid Helmuth, nog verrassing in petto. Want na 40 jaar speelde The Roamers een vijftal nummers in bezetting van de jaren zestig. Jan Evers was namelijk uit Oostenrijk overgekomen. Jan ontving van "de fans" een warm onthaal. 

Bandleden door de jaren heen.


Verantwoording
Bron: www.roamers.nl (Website niet meer online)

Verbeteringen en aanvullingen zijn welkom.   Mail naar info@poparchieftwente.nl

Trefwoorden:The Roamers, Popmuziek Haaksbergen, Popmuziek Twente, Popmuziek, Haaksbergen
Personen:Gerard Hammer, Martin Te Lintel, Wim Nijland, Han Nijland, Dick Nijland, Jan Evers
Locatie:Haaksbergen

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.