image/svg+xml

Biografie - The Rabbits - Enschede

Verhaal

Biografie - The Rabbits - Enschede

Plaatje bij verhaal: Rabbits uit Enschede

The Rabbits was een groep, die actief was tussen pakweg begin 1967 tot midden 1969. Eerst eens kijken, in welke formaties de uiteindelijke leden zoal speelden, voorafgaand aan The Rabbits. Drummer Jannie Talman en toetsenist Addy Rietman speelden in The Dots, een bandje dat het podium nooit heeft gehaald. Gitarist Chris de Wolde speelde in The Larks en bassist Frans Schaddelee speelde in The Defiants. Gitarist Herman Hanauer en zanger Eduard Hanauer speelden als The Johnjacks in The-De-Les-Die-Pop, en Herman net als Frans in The Defiants.

The Defiants, dat is waar het verhaal van The Rabbits eigenlijk begint. Een stel kameraden, die van uitgaan, meiden en muziek houdt. Dat laatste, daar bijten we ons eens even in vast. Vijf kameraden, die enthousiast beginnen aan het formeren van een beatgroep (want zo heette dat toen nog). Een repetitieruimte, was er eerder dan een instrument. En het bespelen van het instrument, dat leerde je gaandeweg. Iets wat men al wel had gedaan was een rolverdeling maken. Drummer was Alex Blaauwbroek. Gitarist werd Gerrit Meyerink. Basgitarist werd Frans Schaddelee. Herman Hanauer werd ook Gitarist en als zanger fungeerde Appie Timmer. Bij dit alles gebeurde in de herfst van 1966. Het stel begon overenthousiast maar bij sommige groepsleden ebde dat enthousiasme al weer snel weg. In januari 1967, gaf Gerrit Meyerink er de brui aan, evenals Appie Timmer. Herman Hanauer ook (wegens werkzaamheden), maar die laatste zou terugkeren. Er werden nieuwe mensen aangetrokken en de bezetting van The Defiants, die vanaf dat moment Candy Men ging heten, zag er nu als volgt uit : Basgitaar - Frans Schaddelee, Drums - Alex Blaauwbroek, Gitaar - Margo Wilmink .(ha ..leuk , een meisje) Zang - Eduard Hanauer.

Op zondagmiddagen werd er gerepeteerd. Het repertoire, daar was geen vaste lijn voor uitgestippeld, en dat gold ook voor de muziekstijl. Het ging als volgt: Margo of Frans kende de akkoorden van een bepaald nummer, en begonnen dat nummer te spelen. Op zo'n moment was het afwachten wat de andere drie bandleden deden. Als ze begonnen mee te spelen, dan betekende dat, een nieuw liedje op het repertoire. In april 1967 verliet Margo de groep weer even snel als ze gekomen was. Inmiddels was Herman weer in de stad, en zodoende nam hij bijna geruisloos z'n oude plek weer in. Er werd iemand, die men weleens bij de cafetaria zag, gevraagd om manager te worden, en die had dus net zoveel ervaring als de rest van de groep... nul komma nul.   Het repertoire bevatte op dat moment zo'n 15 nummers, en de manager, Gertie Reuvers, vond het nu wel tijd worden voor een optreden. Om een avond te vullen werd aan The Larks gevraagd om ook te komen spelen. In de volgorde ‘om en om’. Eerst werd de naam nog even gewijzigd. Tijdens een repetitie kwam Gertie met een woordenboek aandraven, even een andere naam uitzoeken. Wat is "konijn" in het Engels ?????? ........"rabbit"......en vanaf dat moment heet de groep THE RABBITS. Diezelfde maand (april 1967) vindt het eerste optreden plaats, zelfs twee op één dag. 'sMiddags in een cafe aan de Kuipersdijk, en 's avonds in een speeltuingebouw aan de Zuiderspoorstraat. Alsof het zo moet zijn, bassist Frans Schaddelee loopt die dag met z'n arm in een mitella. Een bloedvergiftiging!!!!!! Gelukkig heeft Frans het overleefd, en hij werd die dag vervangen door Max Gout. Er volgen meer optredens. Ondermeer in het Duitse Lingen\ Ems. Juni 1967.

De ontwikkelingen gaan snel, sowieso in de muziek, maar ook bij The Rabbits. Een kleine onenigheid tijdens de repetitie is er de oorzaak van dat Eduard op die juni-avond de biezen pakt. Broer Herman gaat mee, en samen met manager Gertie wordt er op die avond besloten om verder te gaan, onder de naam The Rabbits. Na enkele dagen, sluit ook Frans zich aan bij de weglopers. Ook de achterblijvers besluiten om verder te gaan, en zo gaan beide kampen, in een felle concurrentiestrijd, driftig op zoek naar nieuwe groepsleden. Die concurrentiestrijd wordt nog eens op de spits gedreven doordat beide formaties de naam "Rabbits" gebruiken, en graag als eerste onder die naam op het podium willen verschijnen. De z.g. achterblijvers, Alex en Pietje, hebben als voordeel dat ze repetitieruimte hebben in de garage van de familie Blaauwbroek. Als zanger wordt opnieuw Appie Timmer binnengehaald, en met z'n drieën beginnen ze alvast te repeteren. De weglopers hebben geen repetitieruimte meer, en zo wordt uit nood gerepeteerd in slaap-en huiskamers. Vaak droog, d.w.z. met een paar akoestische gitaren. Dat droog repeteren zal de komende anderhalf jaar zo blijven. Er moeten dus in ieder geval twee nieuwe Rabbits komen. Dat was dus een mooi karwei voor de manager, want waarom heb je anders zo iemand?  Die twee nieuwe leden waren snel gevonden, want Gertie had daarvoor zijn tactiek. Hij reisde langs alle Enschedese cafetaria's, want daar hingen weleens wat muzikanten rond. Binnen vijf dagen was de klus geklaard. Twee nieuwe muzikanten op de repetitie, waarbij al snel bleek, dat het op een of andere manier klikte. De nieuwe drummer was Jannie Talman (ex-Dots). De nieuwe gitarist was Chris de Wolde (ex-Larks). Er werd bijna elke avond gerepeteerd, op nummers, waarvan iemand de akkoorden wist. Het was ook bij deze formatie weer niet duidelijk, wat de uiteindelijke muzikale koers zou worden. Er gingen nummers van allerlei stijlen in de grote mand, die "repertoire-lijst" heette. Na enkele weken kwam het eerste optreden in een bedrijfsschool aan de Lonnekerbrugstraat in Enschede. Circa 15 nummers stonden op het repertoire, van diverse muzikale stijlen. Maar als je alle liedjes twee keer speelde, was een avond snel gevuld. De race, welke groep het eerst op het podium stond, was dus gewonnen (alsof dat zo belangrijk was). Na enkele weken veranderden de "achterblijf Rabbits" hun naam trouwens in Daisy-K, iets wat niet mocht baten, want ze haalden het podium niet. Het was de zomer van ‘All you need is love’, en ‘Happy together’. Waarschijnlijk onbewust, maar die geest straalden The Rabbits ook naar buiten uit. Een bloem in het haar, was bv. niet alleen een zinnetje uit een liedje, maar met name Herman voegde de daad bij het woord.

Vanaf de zomer werd er gemiddeld één keer per week opgetreden, in speeltuingebouwtjes zoals Acacia, de Laares, het CJV gebouw en iets later ook in buurthuizen als De Sloep, Bijenkorf en Don Bosco. Er waren die zomer (bijna gelijktijdig) veel meer Enschedese bands die regelmatig uit het repetitiehok kwamen, om op zaterdagavonden hun kunnen te tonen op de plaatselijke podia. The Rabbits bevonden zich op die manier in het gezelschap van bijv. The Indeeds, Teach-in, Just for Fun en Highway ‘61. Dat had zo ook z'n voordelen. Ervaringen werden uitgewisseld, en af en toe ging de ene groep een set spelen tijdens het optreden van de andere groep. Al die groepen hadden op dat moment te weinig repertoire voor een hele avond. In de nazomer werd binnen de The Rabbits een hete strijd gevoerd, over de muzikale koers (strijd is een te groot woord). Het repertoire bestaat aan de ene kant uit nummers van The Animals, Them en The Rolling Stones, maar ook nummers van The Hollies, The Searchers en The Bee Gees. De vraag was, R & B group The Rabbits, of Close harmony group The Rabbits. Een aardig compromis werd gevonden in de volgende aanduiding: "Free Sound Group THE RABBITS". Zo kwam het ook op de voorbedrukte aanplakbiljetten te staan. Het repertoire kon zo blijven zoals het was, en de muzikale koers zou zich vanzelf uitwijzen. Af en toe hadden The Rabbits een VER WEG optreden. Hengelo(o), Borne en in Duitsland Epe, waar na drie kwartier de handel werd ingepakt, omdat er vier mensen in de zaal waren, maar het was wel een gezamenlijke beleving waar je nog tijden over sprak. Niet alleen kommer en kwel. In Enschede was het beeld van overvolle zalen normaal. Het bleek dat de stemmen van Chris, Jannie, Herman & Eduard aardig bij elkaar kleurden, en dat was er medeoorzaak van, dat de stijl van de groep, zich meer in de richting van het melodieuzere repertoire ontwikkelde. Instrumenten waren er, maar een zanginstallatie bv. werd gehuurd bij Arend Assink. Tegen het eind van het jaar, lagen er al zoveel optredens in het verschiet, dat het werd aangedurfd om een zanginstallatie aan te schaffen. Met borg van de ouders werd er zo'n installatie op afbetaling gekocht. Zomer 1969, toen de groep ophield te bestaan was het ding ook net versleten, en......net betaald. Eventjes was er een periode, dat Jannie Talman verstek moest laten gaan, om medische reden. Het was niet duidelijk hoe lang dat zou gaan duren, dus werd er een tijdelijke vervanger gezocht. Die werd gevonden in de persoon van Henk v.d. Wetering (ex-HUN).  Maar gelukkig was het medische euvel snel verholpen.

Eén van de optredens waar de groep naar uitzag was het eerste zondagmiddagoptreden in Dancing Modern in Enschede. Dat verliep aardig en vond plaats op 31 december 1967, oudejaarsdag. Nu was oudejaarsdagavond typisch zo'n moment, waarop duidelijk werd hoe men met elkaar omging binnen de groep. Er werd samen een oudejaarsfuif gevierd, een traditie, die men de daaropvolgende jaren zou voortzetten. 1968 werd ingezet, door een toetsenist toe te voegen aan de groep. Dit werd de meest complete bezetting van The Rabbits, waardoor deze er nu als volgt uitzag, Basgitaar - Frans Schaddelee, drums en zang - Jannie Talman, sologitaar en zang - Chris de Wolde, toetsen en zang - Addy Rietman (nieuw), gitaar en zang - Herman Hanauer, zang - Eduard Hanauer.                         

2e en 3e formatie - (Foto's: Herman Mulstege)


Ook is er een jongen die als roadmanager fungeert (als hij tijd heeft), Carry Asbreuk. Hij heeft het na een paar maand wel gezien. Eigen vervoer was er niet, maar er werd een chauffeur met bus gevonden in de persoon van Henk Tuuk. Aan het repertoire wordt serieus gebouwd, en er wordt veel gespeeld, twee á drie keer per week gemiddeld, maar ook komt het voor dat er vijf keer op pad wordt gegaan. Dan komt het moment dat Herman tijdelijk uit de groep wordt gezet. Reden ?? zijn zang zou af en toe vals zijn. Of zo'n beslissing nu juist was of niet, valt na tientallen jaren te bediscussiëren, maar het gebeurde doodeenvoudig. Wel werd afgesproken dat hij zodra het euvel verholpen was, terug zou komen. Mede om dat te verhelpen, maar ook om er als groep van te leren werd door de vijf zingende leden (inclusief Herman) zangles genomen bij dhr. Velders. Hij werd in de loop der tijd een goede vriend van de band. Langzaam maar zeker werden, er via via, ook optredens buiten de regio gedaan, maar het leeuwendeel was toch in en om Twente in 1968. Binnen de groep was het nog steeds een belevenis om in bv. Rosmalen (Brabant) te spelen. Locaties waar veel werd gespeeld waren de Oude Hoeve en het clubhuiscircuit in Enschede, Hengelo en Almelo.

Het is december 1968 als er gesproken wordt over een terugkeer binnen de groep van Herman. Inmiddels speelt hij als bassist in Teach In. Herman wordt gevraagd, en zegt ja. Het zou nu weer een 6-mans formatie zijn, ware het niet dat…  Teach In is na het vertrek van Herman op zoek naar een bassist. Het oog valt op Frans, de bassist van The Rabbits. Zo wordt het een bassisten-ruil. Koehandel ????? neen ...... noem het maar bassistenhandel. Zou Herman terugkomen als zanger-gitarist.... hij wordt nu bassist, uit nood in eerste instantie, en het werkte goed. Die decembermaand wordt er druk gerepeteerd, zowel bij Teach In, als bij The Rabbits.

Het eerste optreden, 2e Kerstdag 1968, in de Oude Hoeve, samen met Teach In…(aardig). Nog een half jaar te gaan, voordat bij The Rabbits het doek valt. Dat half jaar, wordt voor The Rabbits hun "muzikaal" beste periode. Er is goed op elkaar ingespeeld en gezongen, en ook worden de ietwat moeilijkere nummers, niet uit de weg gegaan. Rond de groep veranderd ook het een en ander op personeel gebied. Als manager verdwijnt Gertie Reuvers, en wordt Gerrit Altink aangetrokken. Dat levert opeens een veel groter werkgebied op. Vanaf nu is het meer regelmaat dan uitzondering dat er ver weg wordt gespeeld. Plaatsen als Maastricht, Gelsenkirchen, Apeldoorn, Nijmegen, Wageningen, Meppel, Arnhem maken nu ook kennis met het geluid van The Rabbits. De eerste weken van mei 1969 kent hoogte en dieptepunten. Gitarist Chris de Wolde loopt bij werkzaamheden een blessure aan zijn hand op. Dat betekent een tijdje geen gitaar spelen. De groep huurt als vervanger Wim ter Maat in, en Chris staat een beetje onwennig met een microfoon in z'n hand. Gerrit Altink komt tijdens de repetitie binnen met de mededeling dat The Rabbits staan ingeschreven voor een talentenjacht op Hemelvaartsdag. Niemand van de muzikanten ziet dat zitten, met een geblesseerde Chris.  Moet !! zegt Gerrit. 16 mei 1969 gaat de band richting Jacobiberg in Arnhem, richting talentenjacht. Met het idee "een uitstapje op Hemelvaartsdag", worden een paar nummers gespeeld en gezongen. Aan het eind van die middag wordt er dan ook zeer verbaasd gekeken als de jury, bestaande uit vakmensen als Peter Koelewijn, Pim Jacobs en Frans Krassenburg, de uitslag bekend maken, The Rabbits hebben gewonnen !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

v.l.n.r. Jannie Talman, Chris de Wolde, Eduard Hanauer, Addy Rietman en Herman Hanauer. (Foto: Herman Mulstege)


Natuurlijk bestaat de prijs uit een beker en een zoen, uitgereikt door Miss Holland 1969. Nog belangrijker is dat er belangstelling is dat er onderhandeld gaat worden over een platencontract. Platenmaatschappij Polydor ziet er brood in. Hoe het verder ging ????, Heeeeeeeel anders.  Net zo snel als The Rabbits twee jaar eerder op de planken stonden, valt ook het doek. Noem het een samenloop van omstandigheden. Ontwikkelingen privé bij de bandleden, de noodzaak om te gaan investeren in een nieuwe geluidsinstallatie en vervoer, en nog een paar kleine tegenslagen. Zonder dat er echt over gesproken wordt, valt de beslissing dat The Rabbits tot het verleden behoren.

Bandledentabel door de jaren heen.


Als in 1983 het eerste Textielbeatfestival plaatsvindt zijn The Rabbits van de partij, zonder Chris, maar wel met Frans, Addy, Jannie, Herman en Eduard. Er wordt vaak op het Textielbeatfestival gespeeld in de daaropvolgende jaren.  Ook gaan (zonder Frans), de andere vier in 1986 als hobby samen zingen. Vier stemmen en één gitaar onder de naam Flashback. De huiskamer is het werkgebied van Flashback. Toch treden ze een paar keer naar buiten toe. Twee live-radio optredens (Vara & Radio-Oost). In 1992 werken The Rabbits mee aan de CD "Textielbeat", een historisch document van Gerrit Steenbreker.

Voetnoot: Bij de afwezigheid van Herman Hanauer en Chris de Wolde, tijdens vele Textielbeatfestivals, zijn er mensen als John Snuverink, Siem Duivelaar en Martin Hofman, die hen vervangen met een heel grote inzet.

†Basgitarist Frans Schaddelee is op 26 januari 2010 overleden.

Huidige samenstelling: Eduard Hanauer, Addy Rietman, Martin Hofman, Siem Duivelaar en Jannie Talman.

Verantwoording
Bron: rabbits60.nl - Auteur is Eduard Hanauer, bandlid van o.a. The Rabbits
Foto's: o.a. Herman Mulstege

Auteur:Eduard Hanauer
Trefwoorden:Popmuziek Enschede, Popmuziek Twente, Popmuziek, Enschede
Personen:Alex Blaauwbroek, Cecile Grave, Eduard Hanauer, Herman Hanauer, Addy Rietman, Frans Schaddelee, Jannie Talman, Pietje Wilmink, Chris De Wolde, Siem Duivelaar, Martin Hofman
Periode:5/1/1967-1/6/1969
Locatie:Enschede

Reacties

Mooi die tijd van toen. Jullie speelden in Almelo . Wijk centra,s de smorre -nieuwland - Trefhoek.
Algemeen door anoniem op 14 May 2017 om 06:39:00

Leuk dat je gereageerd hebt Ben. We hebben inderdaad regelmatig, altijd met veel plezier, in Almelo gespeeld en hebben er leuke herinneringen aan overgehouden. Groet, drummer van The Rabbits.
Algemeen door anoniem op 03 Feb 2019 om 17:21:05

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.