Biografie - The Buzz / Mott-Hoople - Oldenzaal
Ze droomden van het naspelen van de muziek van hun idolen. We schrijven 1965-1966, Oldenzaal, Boeskoolstad, veel kleiner in omvang dan nu. Jan Snippers en Martin Wekking, beiden wonend aan de Dr. Sloetstraat, gaan met een paar vrienden op hun hangplek onder de brug in de rondweg wat muziek maken. Ze luisteren veelvuldig naar The Beatles, Q65, The Rolling, Stones, Them en The Animals. Hebben lang haar, zijn modieus gekleed zoals het in die tijd was. Muziek maken bevalt, maar dan duikt een probleem op, net als bij zoveel beginnende bandjes uit de sixties: Hoe komen we aan gitaren, drums, versterkers en wat er verder nodig is om goed te kunnen repeteren en op te treden?
‘Daar gingen we’, vertellen de gitaristen Jan Snippers en Martin Wekking een halve eeuw na dato, ‘de eerste klassieke gitaar werd ergens op de kop getikt. Van onze spaarcenten kochten we een opname element. Aansluiten op een oude buizenradio en daar kwamen de eerste klanken. We tikten een drumstel op de kop en konden repeteren.’ In het scoutinggebouw aan de Weerselosestraat werd Benno Rottink gevraagd mee te doen. De basgitaar was zijn ding, want Benno’s vader speelde bas in een plaatselijk dansorkest. ‘Toen moesten we nog een drummer hebben’, aldus Jan Snippers en Martin Wekking. ‘We kwamen uit bij een andere Jan Snippers, bijnaam Bobo, die bij de harmonie was. En we klopten aan bij Ton Kolbrink (neef van Martin, red.). Hij was technicus bij de BlackBeats, woonde in Oldenzaal, kon omgaan met elektronica en durfde te zingen Wat wil je nog meer? The Buzz was geboren.’
Radio Luxemburg
De bandleden lieten zich inspireren door de muziek op Radio Luxemburg. Maar ook door een ander pioniersbandje uit Oldenzaal, The Mobs. ‘Onze grote drive was spelen, muziek maken.’ Repeteren gebeurde in het scoutinggebouw. Bijna vanzelfsprekend was daar ook het eerste optreden voor de verkenners van de Tarcisiusgroep. Ook werd gerepeteerd in het schuurtje bij Ton Kolbrink thuis. Op een goede zondag werd de apparatuur opgesteld bij de woning van Rooie Annie aan de Ootmarsumsestraat. Jan Snippers: ‘Heel wat mensen kwamen af op onze muziek. We waren zielsgelukkig.’
Na nog wat meer optredens voor onder meer leerlingen van de Radboud ulo in het vakbondsbolwerk De Bond besloot Martin Wekking de band te verlaten. Ton Kolbrink nam diens rol als gitarist over. Jan ‘Bobo’ Snippers, gezegend met een echte Cuby & The Blizzard’s stem, zong toen al zo’n beetje de helft van de nummers.
Jan Snippers weer: ‘Toch wilden we nog een zanger in de band. Na enkele try-outs met enkele potentiële zangers werd Herman Koehorst het boegbeeld van de band. De naam werd veranderd in Mott-Hoople. Een nieuwe tijd, een andere naam, hetgeen mede kwam doordat Hennie Snippers de belangen van de groep ging behartigen.’ Mott-Hoople had natuurlijk veel zo niet alles te maken met de Engelse rockband uit de jaren zeventig Mott the Hoople. De Oldenzaalse band speelde voornamelijk hardrock, met daarnaast wat blues en een klein beetje pop. Er waren grote plannen: voor een toernee in België, Frankrijk, Portugal en Spanje. Maar dat kwam er allemaal niet van. Het Engelse organisatiebureau Paul Funk uit Manchester wist wel optredens voor de groep te regelen in Hamburg en Osnabrück. Ook organisatiebureau Rien Muntinga uit Arnhem behartigde de belangen van de bandleden.
Apparatuur
Vakantiewerk leverde de ambitieuze, jonge muzikanten uit Oldenzaal geld op. Het werd geïnvesteerd in betere, professionele apparatuur: London City en Marshall versterkers, Fender en Gibson gitaren werden getest en gekocht in Den Haag en Rotterdam. Alles kwam voorbij. De muziek klonk als een klok. Nu nog wat meer bekendheid. Oldenzaler Gerard Schurink ging de public relations behartigen. ‘We deden mee aan talentenjachten in de toenmalige clubs: Bays in Reutum en Tijs in Lattrop. Bij Bays bemachtigden we een eerste prijs. Apetrots waren we.’ Toen kwamen de optredens vanzelf. In Enschede, Deurningen, Hengelo, Lattrop en op diverse militaire bases in Duitsland. In 1970 gaf Herman Koehorst aan de band te willen verlaten. Maar in Henk ter Grote werd snel een vervanger gevonden. Hij werd de nieuwe frontman en zou decennia actief blijven in de muziek. Uiteindelijk was Mott-Hoople geen lang leven beschoren. Zoals zo vaak gebeurde gingen de bandleden na iets meer dan een jaar uit elkaar. De leden gingen verder in andere bands, zoals Broken Bottle Country Show, Flyer, Head en Novum.
Nieuw hoofdstuk
Zo’n beetje veertig jaar later diende zich echter een nieuw hoofdstuk aan. Jan Snippers werd in 2007 gevraagd de leden van The Buzz Mott-Hoople te vragen voor een revival tijdens het Brandvijverconcert aan de Bentheimerstraat. ‘Dat optreden’, glimlachen Martin Wekking en Jan Snippers, ‘werd een dermate succes dat we besloten opnieuw muziek te gaan maken.’ Dat resulteerde onder meer in optredens tijdens het Stroadl Festival en het muziekfestijn Oldenzaal draait de tijd terug in stadstheater De Bond.
De band heeft anno 2016 een eigen repetitielokaal in een voormalige confectie in Oldenzaal, waar wekelijks wordt gerepeteerd. Zanger Henk ter Grote is vervangen door Ger Heilen uit Weerselo. The Buzz is back!
Auteur: | Felix Nijland |
Trefwoorden: | The Buzz, Mott-Hoople, Popmuziek Oldenzaal, Popmuziek Twente, Oldenzaal, Muziek Overijssel |
Personen: | Jan Snippers, Martin Wekking, Benno Rottink, Jan (Bobo) Snippers, Ton Kolbrink, Herman Koehorst, Henk Ter Grote |
Periode: | 1/8/1966-1/8/1970 |
Locatie: | Oldenzaal gemeente |
Thema's: | Muziek in Overijssel |