image/svg+xml

Biografie - The Buffoons - Enschede

Verhaal

Biografie - The Buffoons - Enschede

Plaatje bij verhaal: nl-esoktensfo00309.jpg

Op 6 november 1965 is het een drukte van belang in zaal Driezen in Delden waar de ‘Top Twenty Club’ is gevestigd. De club heeft onverwacht de Engelse top band The Emeralds kunnen boeken. Eigenlijk stond de Enschedese band The White Rockets op het programma. In overleg wordt het programma een beetje omgegooid en verzorgen The White Rockets nu het voorprogramma van The Emeralds. Halverwege de avond staan de leden van de Enschedese band vol verbazing te luisteren naar het close harmony geluid van The Emeralds.  Ja… dit willen ze ook.

Het komende half jaar gaat er heel wat veranderen voor The White Rockets. Gerard Grotenhuis, eigenaar van hotel Modern aan de Parkweg, neemt de band onder z’n hoede. Het hotel wordt ook de thuisbasis van de band die intussen een andere naam heeft aangenomen.  Hilco ter Heide bedenkt de naam The Buffoons (=hansworsten, clowns), dat beter in het gehoor ligt. Er wordt hard aan het repertoire gesleuteld. Favoriete bands om te coveren zijn The Beach Boys en The Ivy League. Het is midden 1966. Grotenhuis laat ze op vaste avonden in z’n hotel spelen. Op een avond komt een grote horecaondernemer luisteren naar de band. Hij is onder de indruk en komt met een maandcontract. Hij heeft wel één voorwaarde….de kuif van drummer Hennie Lubben moet eraf. Hennie weigert en wordt vervangen door Maarten Assink die tot dan in de Hengelose band The Witterlands heeft gespeeld. Buiten dat Maarten het drummen goed onder de knie heeft, beschikt hij ook over een geweldige hoge kopstem evenals gitarist Ely van Tongeren. De bandleden krijgen een vast weekloon van 220 gulden. In die tijd een heel goed inkomen. De band bestaat nu uit de volgende bandleden: Hilco ter Heide (zang) - Gerard van Tongeren (zang, gitaar) - Ely van Tongeren (sologitaar, zang) - Maarten Assink (drums, zang) - Bob Luiten (basgitaar, zang) - Benny(Bjinse) de Groot (toetsen, zang).

In het jaar 1967 spelen ze de maanden juni en juli elke avond in hotel Modern. Ook zijn ze, in de maand juni, elke zondagmiddag te beluisteren op de zeer populaire Teabeat-middagen. Intussen wordt er hard gewerkt aan de eerste single. Deze komt uit in september 1967. Samen met arrangeur Wim Jongbloed en producer Klaas Leyen, van Bovema Nederland, heeft de band gekozen voor twee covers van de Engelse band The Ivy League t.w. ‘Tomorrow Is Another Day/ My World Fell Down’. Het is een voltreffer en even later bestormen ze de hitparades. De single staat 12 weken in de top 40 met als hoogste, een nummer 8 notering. The Buffoons krijgen het zo druk dat ze op 22 oktober voor het laatst, in dat jaar, te bewonderen zijn op de Teabeat-middag. Ze worden uitgeroepen tot meest belovende Nederlandse band door het blad Muziekparade.

Begin 1968 brengen ze ‘It’s The End’, hun tweede single, uit met ‘Maria’ als B-kant. Het wordt een absoluut top jaar. Het nummer bereikt plaats 4 op de hitlijst. Ook wordt er hard gewerkt aan de eerste LP. Tijdens een optreden in Club 67 in Amsterdam, die op dat moment haar eerste verjaardag viert, krijgen de bezoekers drie nummers te horen van de eerste LP die eraan zit te komen. De twee nummers met de meeste stemmen komen uit als volgende single. Het worden de nummers, ‘Sister Theresa’ en ‘Sunday Will Never Be The Same’. Even later komt dan ook de eerste LP uit, ‘Looking Ahead’.  In de loop van dat jaar komt de band nog met de singles ‘Lovely Loretta/ Here We Go Again’ en ‘Goodbye My Love/ I Can't Go On Loving You’. Alle singles uitgebracht in 1968 veroveren voor meerdere weken een plekje in de top 40.

Het jaar 1969 wordt minder succesvol voor The Buffoons. De in 1968 uitgebrachte single ‘Goodbye My Love/ I Can't Go On Loving You’ staat begin 1969 nog wel 5 weken in de hitparade maar komt niet verder dan een 19de plek. De single ‘Radio Song/ Bye Bye Bye’ komt niet verder dan de tipparade. De single ‘Catharina Baby/ Nobody Wants To Be Near Me’, die halverwege dat jaar uitkomt, doet het wel weer iets beter maar kan het tij niet keren. De single komt niet verder dan één week op plek 40. Ook het bezoek dat de band brengt aan John Lennon en Yoko Ono, die tijdens hun huwelijksreis een ‘bed-in for peace’ houden in het Hilton hotel te Amsterdam, kan aan deze situatie niets veranderen. Ook vindt de eerste personeelswisseling plaats. Bjinse de Groot maakt plaats voor toetsenist Jack van Rossum die uit de Haagse band Dick Scott & The Barons komt. De eerste single die ze met Jack maken is ‘The Bus/ Scarborough Fair’. De single bereikt geen enkele tip of hitparade.

In 1970 sluiten ze een platencontract af met Electrola (Keulen) in Duitsland. Ze maken de Duitstalige single ‘Wie Ein Himmel Voller Sterne’, een cover van The Marmelade’s ‘Reflections Of My Life’. Later volgen nog meer Duitstalige singles. Dit jaar vertrekt ook drummer Maarten Assink en wordt vervangen Boyd Brostowski die ook uit Dick Scott & The Barons is gestapt. Als Bob Luiten ook vertrekt neemt Ely van Tongeren de basgitaar ter hand. Het aantrekken van Don Biesbroek, medio 1971, (banjo, steelgitaar en piano) maakt de band weer compleet. Ook begint de band allerlei samenwerkingsprojecten met o.a. Seth Gaaikema, Ted de Braak, Liesbeth List, de band Ferrari en Bojoura. Onder de naam Package vormen ze een eenheid met de bands Unit Gloria, Left Side en zangeres Patricia Paay. Ook werken ze mee aan de Walt Disney tekenfilm ‘Junglebook’. Ze nemen de gieren voor hun rekening. Ze zitten in een fase dat ze zoekende zijn. Het aantal optredens neemt af en de hits blijven uit. Zelf willen ze wel wat meer de progressieve kant op. Wel de bekende stemgeluiden maar dan met een wat steviger gitaar en orgelgeluid. Als ze daarmee bij de zaaleigenaren aankomen vinden die dat maar niets. Die willen het echte Buffoons geluid.

Begin 1973 komt Producer Will Luikinga met het voorstel om het nummer ‘Donna’, van Ritchie Valens uit 1958, op te nemen. De titel wordt gewijzigd in ‘My Girl Donna’. Hij is ervan overtuigt dat het een grote hit gaat worden. De jongens zijn niet super enthousiast maar ze beseffen wel dat er wat moet gebeuren. Luikinga heeft gelijk, het wordt een enorme hit. Het nummer staat 10 weken in de hitparade en bereikt een nummer 4 notering in de top 40. Een tweede hit periode breekt aan. Ze toeren door Nederland, Duitsland en Oostenrijk waar ze ook regelmatig tv-optredens hebben. Hetzelfde jaar komen ze met de singles ‘Arizona’ en ‘Let It Be Me’. Beide singles krijgen voor meerdere weken een plek in de top 40. Het is echter wel de laatste keer dat de singles zo succesvol zijn. Het in 1974 uitgebrachte ‘To Know You Is To Love You’ en het in 1975 uitgebrachte ‘Silver Queen’ komen niet verder dan de tipparade. In 1974 neemt de band ook een aantal jingles op voor de zee zender Radio Mi Amigo. Ze krijgen daarbij onverwachte hulp van twee uit Enschede afkomstige discjockeys, Joop Verhoof en Bert Wijfjes (Bert Bennett), die op dat moment bij Radio Mi Amigo werken. Zij zorgen ervoor dat de Buffoons in België doorbreken. Als dank zingt de band een aantal jingles in. Dat gebeurt in de Startstudio’s in Buizingen als de Buffoons toch in België zijn voor optredens.

Als in 1975/76 de single ‘Silver Queen’ niet verder komt dan de tipparade besluiten Jack van Rossum (orgel) en Boyd Brostowski (drums) de band te verlaten. Op drums komt Maarten Assink terug. Skip van Rooy uit de band Galaxy-Lin komt het orgel bezetten. Als The Buffoons in 1976 tien jaar bestaat, nemen ze de Beach Boys cover ‘Barbara Ann’ op. Ook deze single levert geen hit notering op. In 1977 verlaat Maarten Assink voor de tweede maal de band. Z’n plaatst wordt ingenomen door Koos Wiekenkamp die z’n sporen al heeft verdiend in diverse plaatselijke bands zoals The Chains, Faghm, Block en Teaser. Met deze formatie brengt de band de single ‘Because/ Ma Bella Amoure’ uit echter zonder hit notering. In 1978, het jaar dat toetsenist Skip van Rooy wereldkampioen elektronisch orgelspelen wordt, doet de band nog een laatste poging om een hit te scoren. Onder de naam The Ragdolls brengen ze de single ‘Ragdoll/ Take Good Care Of My Baby’ uit. Wederom blijft een hit notering uit. Aan het eind van het jaar besluit de band ermee te stoppen.

Bandleden door de jaren heen.

 


Verbeteringen en aanvullingen zijn welkom.   Mail naar info@poparchieftwente.nl

Headerfoto: Fotograaf onbekend
 

 

Auteur:Jan Talman (Poparchief Twente)
Trefwoorden:Popmuziek Enschede, Popmuziek Twente, Popmuziek, Enschede
Personen:Hilco Ter Heide, Gerard Van Tongeren, Ely Van Tongeren, Maarten Assink, Bob Luiten, Benny(Bjinse) De Groot, Jack Van Rossum, Boyd Brostowski, Don Biesbroek, Skip Van Rooy, Koos Wiekenkamp, Gerard Grotenhuis, Will Luikinga, Joop Verhoof, Bert Bennett

Reacties

Een band om trots op te zijn...
Algemeen door Herman Hanauer op 09 Sep 2019 om 15:40:12

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.