image/svg+xml

Biografie - IK - Enschede

Verhaal

Biografie - IK - Enschede

Plaatje bij verhaal: nl-esoktensfo00214.jpg

In 1965 krijgen Carel Swagerman en Dick Dijkstra het idee om een band te beginnen. Ze fietsten elke dag samen naar school, zingen op de fiets en ontdekken dat twee stemmig zingen je best wel een kick geeft. Met de oprichting van de band IK zetten ze de eerste schreden in de muziek. Carel Swagerman maakt later furore als zanger van de First Move uit Enschede en Husky uit Hilversum. Later is hij ook bekend als de zingende cameraman o.a. in T.V.-shows van Ted de Braak. Weer later is hij een gevierd operazanger all over the world.

Het is in beginsel een schoolbandje, van de L.E.A.O school “De Hermes” aan de Lijsterstraat in Enschede, met de naam Les Saventiers, naar een idee van de leraar Frans dhr. Lagarde.Ze mogen gitaren, of wat erop lijkt, meenemen naar school en in de pauzes oefenen. Dit resulteert in een school optreden en een feestavond van de Vespa club van dhr. Lagarde in Hotel-Cafe-Restaurant Assink te Enschede. Nog voor het school optreden (op de avond zelf) wordt de bandnaam veranderd in IK, geïnspireerd door The Who en de Amsterdamse band HET met hun hit “ik heb geen zin om op te staan”. Carel Schildert de naam op zijn hemd. De eerste bandleden zijn allemaal leerlingen van school t.w.: Wim Sanders (drums), Bert Bijnen (gitaar), Carel Swagerman (zang), Jaap Fransen (gitaar), Dick Dijkstra (gitaar). Wim Sanders heeft maar kort in de band gespeeld en werd vervangen door Ronnie Berends. Bert Bijnen heeft ook niet lang meegedaan. De bezetting wordt uiteindelijk: Carel Swagerman (zang, gitaar), Jaap Fransen (basgitaar), Dick Dijkstra (sologitaar en mondharmonica), Ronnie Berends (drums) en Henk de Kruiff is manager (ook leerling van school)

Het repertoire bestaat grotendeels uit nummers van The Rolling Stones en The Kinks. Van de Stones spelen ze o.a. “High and Dry” en “That’s how strong my love is”. Van de Kinks o.a. “Where have all the good times gone”. Sommige nummers spelen ze niet helemaal vanwege een tekort aan akkoorden kennis. Beatles nummers zijn in meeste gevallen een stapje te ver voor de band. Beetje bij beetje gaat het beter. De band oefent steeds bij iemand thuis maar het meest bij de oma en opa van Jaap Fransen aan de Perikweg. De bandleden lopen de zaaltjes en speeltuinen zelf af voor een optreden, kopen zelf de drank in, ouders staan achter de bar en een ambtenaar van de belasting komt controleren hoeveel volk er is. Je moest n.l. officiële entreekaartjes bij de gemeente aanvragen. Al dit regelwerk doet Henk de Kruiff, inmiddels manager van de band. Op school maakt hij stencils die later in de stad her en der worden opgeplakt, nadat die van andere bands eerst worden verwijderd. Hij is onvermoeibaar en heel enthousiast. Hij wordt ondersteund door zijn vader die erop toeziet dat alles netjes wordt geregeld. Spelen doen ze op gehuurde apparatuur. Eerst van Radio Heutink en later van Arend Assink. Meestal van het merk Phillips of Geloso. Het stelt allemaal weinig voor vergeleken met wat andere bands al hebben staan. Vaak huren ze één versterker waar alle instrumenten op aangesloten worden. Geld voor eigen spul is er niet. Als enigste bezit Jaap Fransen een eigen luidspreker voor zijn basgitaar. Regelmatig staan ze watertandend voor de etalage van Huigens in Hengelo waar de onbereikbare Vox versterkers en Gretsch en Fender gitaren staan te pronken. Het eerste stadsoptreden is in de Zuider Speeltuin, gevolgd door optredens in o.a. een zaaltje naast het klooster Dolphia aan de Gronausestraat te Enschede, een optreden in Schouwburg Irene en een aantal drukbezochte avonden in het gebouwtje van de Stevenfenne speeltuin. De band begint intussen naam te krijgen in de stad. Een aantal leden van een Enschedese band met de naamLes Centurions (later the First Move), die al behoorlijk aan de weg timmert, komen, op een snikhete avond, luisteren tijdens één van de Stevenfenne optredens en zijn erg onder de indruk van de zanger van de band. De bezoekende band zit in een fase van personeel en repertoirewisseling en zoeken nog een zanger. Ze vragen Carel of hij niet bij hun wil komen zingen. Dit betekent het einde van de band IK.

Jaap Fransen en Dick Dijkstra komen daarna in contact met Arie Kuilder (zang), Henk Ronhaar (gitaar) en Joop Smit (drums), en vormen de band The Batmen.

Verantwoording
Auteur is Dick Dijkstra, voormalig bandlid van o.a. de band IK

Auteur:Dick Dijkstra
Trefwoorden:Popmuziek Enschede, Popmuziek Twente, Popmuziek
Personen:Bert Bijnen, Wim Sanders, Dick Dijkstra, Jaap Fransen, Carel Swagerman, Ronnie Berends
Locatie:Enschede

Reacties

Wat waardevol dat dit zo is vereeuwigd! Ik zal het laten lezen aan mijn pa Jaap :)
Algemeen door anoniem op 20 Nov 2018 om 13:41:50

Leuk om te lezen hoe alles ging...tot aan het einde...
Algemeen door anoniem op 20 Oct 2018 om 12:51:26

Leuk om het verhaal van de band "IK" te lezen. Wij waren in die tijd klasgenoten en ik had in die tijd ook een beatgroup genaamd the Galanties, later "Not Easy". Wij hebben het volgehouden tot 1968. Vandaag speel ik nog steeds gitaar, nu met een combo bij een zangvereniging. Aan de tijd van vroeger heb ik leuke herinneringen. Van onze klas op de LEAO-school ken ik bijna alle namen nog. Ik zou het leuk vinden om er nog eens herinneringen over op te halen. Voor een gesprek hou ik mij aanbevolen. groeten. Ben ten Vaarwerk.
Algemeen door anoniem op 16 Feb 2019 om 21:28:07

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.